راهنمای خرید فرمان دوچرخه

در مقاله قبل با عنوان نگاهی گذرا به تاریخچه پیدایش انواع فرمان دوچرخه (2)در مورد تاریخچه تعدادی فرمان دوچرخه و انواع آن ها صحبت شد. در این بخش نیز قصد داریم، مدل های دیگری از فرمان دوچرخه را بررسی کنیم و به مزایا و معایب آن بپردازیم. اگرچه فرمان دوچرخه در ظاهر شبیه یک میله ساده است اما با توجه به تخصصی بودن آن ها دارای انواع مختلفی است که هر کدام ویژگی های منحصر به فردی دارند و برای سبک ها و سایز های مختلف دوچرخه مورد استفاده قرار می گیرند. امروزه به مرور زمان بر اساس کارایی و عملکرد، برخی ار آن ها از خط تولید خارج شدند و دیگر کاربردی ندارند. در حالت کلی، فرمان های دوچرخه در سایز، طول، شکل ظاهری با هم دیگر متفاوت هستند که در ادامه به بررسی تمامی آنها خواهیم پرداخت. در ادامه نیز، به بررسی راهنما و خصوصیات یک فرمان و گریپ فرمان دوچرخه می پردازیم.

14. فرمان های دوچرخه Condorino

فرمان های دوچرخه Condorino

این مدل فرمان دوچرخه، منحصربه‌فرد و دارای یک لوله کوتاه و مستقیم در نزدیکی دوشاخ است که تقریباً 90 درجه به جلو خم می‌شوند و گریپ ها در انتهای فرمان قرار دارند. فرمان های دوچرخه Condorino، به نوعی شبیه U کم‌عمق به نظر می‌رسند که میله‌هایی به‌صورت عمود به انتهای آن وصل شده است. این فرمان ها بسیار باریک تر از اکثر فرمان های تخت یا فلت هستند.

فرمان های دوچرخه Condorino، در دهه 1950 در ایتالیا رایج شد. آنها به گونه ای طراحی شده اند که ظاهری اسپرت به دوچرخه بدهند. در آن زمان، اکثر مردم نمی توانستند یک دوچرخه مسابقه ای در اطراف شهر داشته باشند. با رایج شدن دوچرخه های جاده ای، فرمان های دوچرخه Condorino محبوبیت خود را رفته رفته از دست دادند و در دهه 1980 از تولید خارج شدند.

مزایای فرمان دوچرخه Condorino
  • ظاهر: فرمان Condorino به دوچرخه ظاهری اسپرت می بخشد.
  • به دلیل طراحی باریک، فرمان های دوچرخه Condorino به شما این امکان را می دهد تا از نقاط تنگ بین اتومبیل ها و مسیرهای باریک به راحتی عبور کنید.
معایب فرمان دوچرخه Condorino
  • دارای موقعیت یک حالت برای گرفتن فرمان: مانند فرمان های تخت، فرمان های دوچرخه Condorino را نیز فقط می‌ توانید از انتهای آن بگیرید.
  • به کمک این فرمان نمی توانبد به خوبی دوچرخه را کنترل کنید: میله های Condorino بسیار باریک هستند. آنها اهرم زیادی برای فرمان دادن به شما نمی دهند.
  • به دلیل انحنای زیاد، واقعاً فضای زیادی برای نصب لوازم ضروری روی آن وجود ندارد.

15. فرمان های دوچرخه Whatton

فرمان های دوچرخه Whatton، برای دوچرخه‌ های پنی فارتینگ (Penny-farthing) استفاده نمی‌ شود. آنها طوری طراحی شده اند که اگر دوچرخه سوار مجبور به رها کردن دوچرخه شد، بتواند ابتدا پاهای خود را به زمین بیاورد. فرمان Whatton در دوچرخه‌های بزرگ و کشیده با فرمان زیر صندلی استفاده می‌شود.

16. فرمان های دوچرخه Recumbent Bicycle

فرمان های دوچرخه Recumbent Bicycle

از آنجایی که دوچرخه‌ های کشیده مدل های بسیار متفاوتی دارند، اغلب از طرح‌های فرمان منحصر به‌ فرد استفاده می‌کنند که در هیچ جای دیگری در دنیای دوچرخه‌سواری یافت نمی‌ شود. دوچرخه‌های کشیده در دو نسخه‌ ی فرمان روی صندلی و زیر صندلی عرضه می‌شوند. یک فرمان دراز کشیده با فاصله بین دو محور بلند ممکن است از فرمان هایی با فاصله بسیار دور استفاده کند که شبیه فرمان های Ape Hangers هستند و بیشتر به صورت افقی نصب شده اند.

نکته ای در مورد راهنمای طراحی فرمان های دوچرخه

عملکرد و هدف اصلی استفاده از فرمان در 0دوچرخه این است که به شما اهرمی برای هدایت دوچرخه و ایجاد پلت فرمی برای نصب اهرم های ترمز و شیفترها ارائه می دهد. در هر طراحی، معاوضه هایی وجود دارد. هنگام انتخاب بهترین نوع فرمان برای دوچرخه خود، باید موارد زیر را در نظر بگیرید:

  • راحتی: به طور کلی، فرمان هایی که شما را هنگام دوچرخه سواری در وضعیت عمودی قرار می‌دهند، راحت‌تر هستند. زیرا فشار کمتری به گردن، کمر و مچ شما وارد می‌کنند. فرمان هایی که موقعیت‌های چندگانه دست را ارائه می‌دهند نیز باعث افزایش راحتی می‌شود. زیرا به شما این امکان را می‌دهند تا بتوانید دست‌های خود را به اطراف حرکت دهید تا از خستگی جلوگیری کند. برخی از طراحی‌ های فرمان، شامل فرمان riser، فرمان های cruiser، فرمان های trekking و فرمان های mustache از این قبیل فرمان ها هستند.
  • آیرودینامیک بودن: فرمان هایی که به شما این امکان را می‌دهند تا برای کاهش کشش به جلو خمیده شوند، آیرودینامیک‌تر هستند.
  • اهرم: برخی از فرمان ها به شما این امکان را می دهند تا با قدرت بیشتری نسبت به بقیه رکاب بزنید. آنها با حرکت دادن وزن بدن بر روی فرمان و ایجاد یک موقعیت محکم در دست به این امر می رسند. اهرم برای بالا رفتن از تپه ها و شتاب شدید مهم است. فرمان هایی که اهرم خوبی را ارائه می‌کنند شامل فرمان های دراپ، فرمان های bullhorn و فرمان های mustache هستند.
  • کنترل: به طور کلی، فرمان هایی که بیشترین کنترل را دارند، عریض‌تر هستند. آن ها به شما اهرمی می دهد تا دقیقاً چرخ خود را به جایی که می خواهید، هدایت کنید. حتی می توانید چرخ جلو را به سمت بالا بکشید تا از روی موانع عبور کنید. برخی از طرح‌ های فرمان که به شما کنترل خوبی می‌دهند، عبارتند از: فرمان های تخت، فرمان های h و فرمان های trekking.

به طور کلی برای دوچرخه سواری در جاده، آیرودینامیک بودن فزمان اهمیت بیشتری دارد. شما همچنین باید وزن فرمان را نیز در نظر بگیرید. امروزه، فرمان های سبک تر ترجیح داده می شوند. همچنین، موقعیت های چندگانه دست می تواند به شما این امکان را دهد تا بدون خستگی بیشتر سوار شوید. برای آفرود سواری، دوچرخه‌سواری یا دوچرخه‌سواری در کوهستان، کنترل دوچرخه بسیار مهم است زیرا باید بتوانید بر روی موانع مانور دهید. شما همچنین باید قدرت دوچرخه را در نظر بگیرید. تصادف و برخورد با موانع می تواند فشار بیشتری را به فرمان شما وارد کند.

البته، در حالت کلی آنچه که باید به آن توجه کنید این است که هنگام دوچرخه سواری با آن احساس راحتی کنید.

راهنمای بهترین متریال و جنس فرمان دوچرخه

فرمان دوچرخه از انواع مختلفی متریال ساخته شده است که استحکام، هزینه و وزن و خاصیت میرایی ارتعاش فرمان را تعیین می کند. هر متریال مزایا و معایب خاص خود را دارد که عبارتند از:

  • آلیاژ آلومینیوم (Aluminum alloy): این متریال رایج ترین ماده استفاده شده در فرمان است. مزیت اصلی آلومینیوم، ارزان بودن آن است. درنهایت، شما می توانید یک مجموعه مناسب از فرمان های آلومینیومی را فقط با 20 تا 30 دلار خریداری کنید. آلومینیوم همچنین نسبتاً قوی، سبک و سفت و سخت نسبت به دیگر فرمان ها است. نقطه ضعف آن، این است که فرمان های آلومینیومی به دلیل سختی که دارند هیچ ضربه یا لرزشی را از جاده جذب نمی کنند و شما صدای جاده بیشتری را در دستان خود احساس خواهید کرد. آلومینیوم همچنین می تواند در طول زمان خسته شود.
  • فیبر کربن (Carbon fiber): دلیل اصلی انتخاب دسته کربنی، وزن آن است. وزن آنها حدود 20 تا 40 درصد کمتر از دسته های آلومینیومی است. همچنین، کربن را نیز می توان به هر شکلی درآورد که به سازندگان این امکان را می دهد تا به فرمان ها شکلی ارگونومیک یا آیرودینامیک بدهند. درنهایت به راحتی و کارایی کمک می کند. این متریال نیز بسیار سخت و محکم است. با این وجود، نقطه ضعف اصلی قیمت بالای آن هاست. فرمان های کربنی نیز شکننده تر از آلومینیوم هستند. به عنوان مثال، اگر کرپی فرمان را بیش از حد سفت کنید، ممکن است ترک بخورند. همچنین احتمال شکستن آنها در هنگام تصادف بیشتر است.
  • تیتانیوم (Titanium): فرمان های تیتانیومی فوق العاده قوی و بادوام هستند. این ماده می تواند بدون خم شدن یا ترک خوردگی ضربه بخورد. تیتانیوم همچنین کمی لرزش و ضربه را کاهش می دهد. تیتانیوم به اندازه آلومینیوم محکم نیست و ایراد اصلی فرمان های تیتانیومی هزینه آن است. بسیاری از مدل ها بسته به پیچیدگی طراحی 200 تا 500 دلار قیمت دارند. تیتانیوم نیز سنگین تر از آلومینیوم است.
  • آلیاژ فولاد (Steel alloy): فرمان های فولادی غیر معمول هستند اما با این حال تعداد کمی از شرکت ها آنها را تولید می کنند. فولاد نسبت به آلومینیوم ارتعاش بیشتری را ارائه می دهد. زیرا مواد کمی سفت تر است. این ماده همچنین فوق العاده قوی و ماندگار است. مشکل این مدل فرمان وزن آن است و به شدت سنگین هستند.

راهنمای اندازه و سازگاری فرمان دوچرخه

فرمان دوچرخه در سایزهای مختلف تولید می شود. در طول سال‌ها، استانداردهای مختلفی وجود داشته است. هنگام انتخاب یک نوع فرمان، باید پارامترهای اندازه زیر را در نظر بگیرید تا اطمینان حاصل کنید که فرمان شما با اجزای سازنده و نوع بدن شما سازگار است:

  • عرض فرمان دوچرخه: اکثر فرمان ها در طیف وسیعی برای دوچرخه سواران با اندازه های مختلف عرضه می شوند. به عنوان مثال، فرمان های دراپ معمولاً بین 34-50 سانتی متر هستند. معمولاً دوچرخه سوار فرمان هایی را انتخاب می‌کند که گریپ های آن به اندازه عرض شانه از هم باز باشد تا بازوها به موازات یکدیگر قرار بگیرند. برای انواع دیگر فرمان های دوچرخه، دوچرخه سوار ممکن است موقعیت قرارگرفتن دست را روی فرمان ترجیح دهد. این اغلب در مورد فرمان های تخت رایج است که به طور متوسط ​​در حدود 58-60 سانتی متر عرض دارند.
  • قطر گریپ فرمان: گریپ های فرمان دوچرخه باید با راحتی شما سازگار باشد. این بدان معنی است که قطر لوله فرمان باید با اندازه کرپی مطابقت داشته باشد. می توانید قطر کرپی دوچرخه خود را با یک جفت کالیپر اندازه گیری کنید. قطر کرپی فرمان استاندارد، 25.4 میلی متر (1 اینچ) است و این اندازه ای است که اکثر دوچرخه های کوهستان و دوچرخه های جاده ای مدرن از آن استفاده می کنند.اندازه رایج دیگر 22.2 میلی متر (7/8 اینچ) است که در دوچرخه های کوهستانی قدیمی، دوچرخه های BMX و دوچرخه های فروشگاهی سطح پایین رایج هستند.

این روزها، استاندارد جدیدی که در حال شکل گیری است، اندازه استاندارد فرمان 31.8 میلی متر (1 ¼ اینچ) است که در دوچرخه های مدرن جاده و کوهستان یافت می شوند. با گذشت زمان، در طول سالیان سال، فرمان ها با اندازه متفاوتی تولید شده اند. همچنین چند اندازه عجیب و غریب وجود دارد که مربوط به برند یا کشور خاص است. به عنوان مثال، 25 میلی متر یک اندازه قدیمی فرانسوی است. 26 میلی متر در برخی از دوچرخه های جاده ایتالیایی قدیمی استفاده می شد. کرپی های مدرن اغلب می‌توانند فرمان هایی را با اندازه کمی در خود جای دهند. کرپی های قدیمی‌تر با پیچ و مهره باید با فرمانی با اندازه مناسب مطابقت داده شوند.

اگر قصد دارید از یک فرمان دوچرخه جاده ای به یک دسته دوچرخه کوهستانی تغییر دهید، احتمالاً باید اهرم ها و شیفترهای ترمز خود را تعویض کنید. برای مثال، شاید بخواهید فرمان های Trekking را روی دوچرخه‌های تور دراپ بار خود نصب کنید. فرمان های Trekking، معمولاً 22.2 میلی متر قطر دارند. درنهایت، ممکن است که اهرم های استاندارد دوچرخه شما ممکن است کار نکنند. این روزها، برخی از انواع فرمان دوچرخه در قطرهای متعدد در دسترس هستند. این به شما امکان می‌دهد فرمان هایی را انتخاب کنید که با انواع اجزایی که می‌خواهید استفاده کنید مطابقت دارد. به این ترتیب، وقتی به سبک دیگری از فرمان تغییر می‌دهید، نیازی به خرید شیفترها و اهرم‌های ترمز جدید ندارید.

راهنمای گریپ فرمان دوچرخه

فرمان دوچرخه از گریپ، نوار فرمان یا ترکیبی از این دو استفاده می کند. به طور کلی، فرمان هایی با یک دست از گریپ در انتهای آن‌ها و با موقعیت‌های چند دستی از نوار استفاده می‌کنند. نوع چسب یا متریال و موادی که انتخاب می‌کنید نقش مهمی در هندلینگ دوچرخه شما دارد. از این گذشته، گریپ های شما تنها نقطه تماس دست شما با دوچرخه است. آنها بر توانایی شما برای تعویض دنده، ترمزگیری و کنترل فرمان تأثیر می گذارند.

گریپ ها یا نوار نیز نقش مهمی در راحتی شما هنگام دوچرخه سواری دارند. هر زمان که دوچرخه سواری می کنید، دستان شما روی فرمان قرار می گیرند. انتخاب نادرست گریپ ها می تواند منجر به بی حسی دست یا درد مچ شود. آنها همچنین می توانند به کنترل و عملکرد دوچرخه شما آسیب وارد کنند. امروزه گریپ فرمان در متریال و طرح های مختلفی تولید می شوند. سیستم های اتصال گریپ معمولا به صورت روبه رو است: Slip On و Lock On

گریپ ها به یکی از این دو روش متصل می شوند و در دو نوع تولید می شوند. متداول ترین سبک گریپ، لغزشی است. همانطور که از نام آن پیداست، این گریپ ها به سادگی می‌لغزند و با اصطکاک در جای خود باقی می‌ مانند. این کار به این دلیل است که قطر گریپ کمی کوچکتر از فرمان است. می توانید آنها را با نوعی روان کننده مانند صابون ظرفشویی یا الکل مالشی نصب کنید. اشکال این سبک این است که آنها می توانند در اطراف سر بخورند.

سبک دوم گریپ های قفلی است. این مدل با پیچ آلن در جای خود قفل می شوند. نصب این مدل گریپ راحت تر است. می توانید به راحتی گریپ ها را عوض کنید. آنها همچنین بهتر در جای خود باقی می مانند. اشکال این است که گریپ های قفلی سنگین تر و گران تر هستند. گریپ ها با متریال های مختلف تولید می شوند که عبارتند از:

  • لاستیک (Rubber): این رایج ترین متریال برای ساخت گریپ است. ارزان، بادوام و بدون تعمیر و نگهداری است. لاستیک همچنین از ضربه ها و مقداری عایق محافظت می کند. اشکال کار این است که گریپ های لاستیکی می توانند باعث ایجاد تاول شوند زیرا هوا هنگام گرفتن آن ها بین دست و گریپ جریان ندارند.
  • فوم (Foam): این مدل گریپ ارزان و سبک هستند. آنها همچنین عرق را جذب می کنند اما اشکال آن ها این است که فوم به سرعت تجزیه می شود و دوام کمی دارد.
  • چوب پنبه (Cork): این ماده بادوام است و اجازه می دهد عرق به سرعت خشک شود و تاول ها را کاهش می دهد. اشکال این است که گریپ های چوب پنبه گران هستند.
  • چرم (Leather): این گریپ ها در برخی از دوچرخه ها عالی به نظر می رسند. آنها گران هستند و راحت تر از سایر مواد گریپ هستند.
  • ژل (Gel): این دستگیره ها بادوام، راحت و مقرون به صرفه هستند. آنها عرق را جذب نمی کنند، بنابراین هنگام استفاده از آن ها، تاول ها می توانند مشکل ساز شود.

راهنمای طرح های گریپ فرمان دوچرخه

  • گریپ های ارگونومیک (Ergonomic grips): این گریپ ها به گونه ای طراحی شده اند که دست شما را در موقعیت طبیعی قرار دهند تا درد دست و مچ را کاهش داده و وضعیت بدن را بهبود بخشند.
  • گیج ساده (Plain gauge): این مدل گریپ، در سراسر یک شکل هستند.
  • فلنج دار (Flanged): این دستگیره ها دارای دستگیره های لاستیکی در داخل هستند تا از سر خوردن دستان شما کمک کنند.
  • گریپ های ضخیم (Thick grips): برخی از سوارکاران دستگیره های بسیار ضخیم را راحت تر می دانند.
  • الگو و مدل گریپ (Grip pattern): برخی از دستگیره ها صاف و برخی دارای نوعی “آج” هستند. این می تواند بر میزان راحت و چسبندگی دست تأثیر بگذارد.

شما کاربرگرامی می توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر در گریپ فرمان دوچرخه به مقاله راهنمای خرید بهترین گریپ فرمان دوچرخه ار وبلاگ دوچرخونه مراجعه کنید. همچنین، می توانید به منظور تهیه انواع فرمان و گریپ فرمان دوچرخه، به بخش خرید فرمان و گریپ دوچرخه از فروشگاه دوچرخونه مراجعه فرمایید.

فرمان یکی از مهم ترین اجزای دوچرخه است. به هر حال، آنها یکی از تنها سه اجزایی هستند که دوچرخه سوار با دوچرخه تماس برقرار می کند. فرمان ها نقش مهمی در هندلینگ، راحتی و کارایی دارند. وقتی نوبت به انتخاب سبک فرمان می رسد، موارد زیادی از جمله زمین، مسافت و سرعت باید در نظر گرفته شود. ترجیح شخصی نیز نقش مهمی ایفا می کند. امیدواریم این راهنمای فرمان دوچرخه، به تصمیم گیری کمی آسان تر شما کمک کند. شما کاربر گرامی، چه نوع فرمان های دوچرخه را ترجیح می دهید؟ تجربیات و نکات خود را در نظرات زیر به اشتراک بگذارید!

 

 

منبع:

https://wheretheroadforks.com/types-of-bicycle-handlebars/

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *