دوچرخه توریستی

با پیشرفت علم، ماجراجویان در سرتاسر جهان بر روی هر چیزی از دوچرخه های پنی فارتینگ (penny farthings) گرفته تا دوچرخه تاشو و تک چرخ، سوار شده اند. تقریباً هر دوچرخه ای می تواند برای تور مناسب باشد. اما، برخی از دوچرخه ها برای سواری در مسافت های طولانی، نسبت به سایرین مناسب تر هستند. این مقاله، به طور کامل ویژگی‌ها و اجزای مختلف دوچرخه تور را برای کمک به انتخاب دوچرخه‌ های توریستی تشریح می‌ کند و راهنمای جامعی برای خرید دوچرخه های توریستی می باشد. امیدواریم که به شما کمک کند تا بهترین دوچرخه را برای خرید خود انتخاب کنید.

پس با ما همراه باشید.

اولین قدم برای خرید دوچرخه تور:

چه نوع دوچرخه تور را در نظر دارید؟ یا به اصطلاح، هنگام انتخاب دوچرخه، چه ملاحظاتی را باید در نظر بگیریم؟

قبل از هر تصمیم گیری، باید دلیل استفاده از دوچرخه تور را در نظر بگیرید. این انتخاب‌، به شما کمک می‌کند تا ویژگی‌ها و انواع اجزایی را که باید هنگام انتخاب دوچرخه‌ های توریستی به دنبال آن باشید، تعیین کنید. در این قسمت، به مهم ترین آن ها اشاره خواهیم کرد:

  • نوع زمینی که قصد دارید در آن دوچرخه سواری کنید: آیا قصد دارید در داخل جاده یا خارج از جاده سفر کنید؟ اگر قصد دارید در پیاده رو حرکت کنید، یک دوچرخه جاده ای با لاستیک های باریک و فرمان های دراپ ( فرمان های کورسی ) می تواند انتخاب بهتری باشد. اما اگر قصد دارید در مسیرها و جاده‌ های خاکی سوار شوید، بهتر است از دوچرخه‌های آفرود با لاستیک‌های پهن و دسته‌های پهن مانند دوچرخه کوهستان استفاده کنید.
  • بودجه شما: اکثر ما، یک بودجه محدود داریم. دوچرخه های توریستی دست دوم که شرایط مناسبی دارند، حدود 200 تا 1000 دلار قیمت دارند. قیمت دوچرخه های توریستی سطح پایه نیز، حدود 800 تا 1200 دلار است. قیمت دوچرخه های میان رده، بین 1400 تا 2000 دلار است و دوچرخه های توریستی رده بالا، از حدود 4000 دلار شروع می شوند و بسیار قیمت گزافی دارد.
  • چه مدت قصد دارید دوچرخه سواری کنید: اگر به یک سفر 5 ساله در سراسر جهان می روید، بادوام ترین و قابل اعتمادترین دوچرخه را نیاز دارید که می توانید تهیه کنید. اگر فقط چند صد مایل قصد سفر دارید، ممکن است بخواهید دوچرخه خود را از نظر وزن و سرعت بهینه کنید. شما همچنین می توانید با یک دوچرخه دست دوم یا ارزان قیمت نیز سفر کنید.
  • میزان وسایل لازم جهت حمل: آیا شما به عنوان یک دوچرخه سوار، دوچرخه فوق سبک را انتخاب می کنید یا ترجیح می دهید با بار کامل سفر خود را انجام دهید؟ اگر در رستوران‌ها غذا می‌خورید و هر شب در هتل‌ها می‌مانید و به وسایل کمپینگ نیاز ندارید، می‌توانید با یک تنه دوچرخه سبک وزن سفر کنید. اگر با وسایل کمپینگ و غذای 10 روزه به سفر می می روید، به یک تنه، قفسه ها و چرخ های سنگین نیاز دارید که بتواند وزن را تحمل کند.
  • راحتی: چون در حین گشت و گذار ساعت های زیادی را روی زین دوچرخه می گذرانید، به دوچرخه ای نیاز دارید تا راحت باشد. دوچرخه های توریستی معمولاً هندسه و شکل ساده تری دارند که به شما امکان می دهد بیشتر به صورت عمودی بنشینید. عامل دیگری که راحتی را تعیین می کنند عبارتند از زین، نوع فرمان، نوع گریپ و لاستیک ها.

شما مشتری گرامی، جهت دسترسی راحت تر، می توانید جهت خرید اجزای دوچرخه، به لینک های زیر از فروشگاه دوچرخونه مراجعه نمایید.

  • سرعت حرکت: آیا برایتان مهم است که چند مایل در روز طی می کنید؟ اگر چنین است، ممکن است بخواهید دوچرخه را برای وزن و کارایی، بهینه سازی کنید. دوچرخه های سبک وزن با تنه کربن و با فرمان آیرودینامیک می توانند سرعت متوسط ​​شما را تا حد زیادی افزایش دهند. قطعا این موضوع این با هزینه اضافی همراه است. قطعات سنگین تر سرعت شما را کاهش می دهند اما اغلب قابل اعتمادتر هستند.
  • فرم بدن شما: ممکن است لازم باشد قد و وزن خود را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، اگر وزن بالایی دارید، ممکن است به یک دوچرخه توریستی با تنه قوی و چرخ‌هایی نیاز داشته باشید که بتواند وزن شما را تحمل کند. اگر قدتان کوتاه است، ممکن است با چرخ‌ های کوچکتر راحت‌ تر باشید.

انواع دوچرخه های توریستی:

دوچرخه های توریستی، در طیف گسترده ای از طرح ها و مدل های مختلف هستند. همه آنها شامل تنه و چرخ های قوی هستند که برای حمل بار طراحی شده اند. تنه این نوع دوچرخه ها طوری طراحی شده اند که بخش های زیادی برای نصب انواع کیف ها، محفظه های بطری آب و لوازم جانبی دارند.

دوچرخه های توریستی را بسته به نوع زمینی که برای آن طراحی شده اند را می توان به سه دسته تقسیم کرد:

  • دوچرخه های توریستی جاده ای (Road Touring Bikes)دوچرخه های توریستی جاده ای

در نگاه اول، اینها دقیقاً شبیه دوچرخه های جاده ای استاندارد به نظر می رسند. آنها تنه یکسانی دارند و معمولاً از فرمان های دراپ (کورسی) استفاده می کنند. اما چند تفاوت کلیدی وجود دارد. تنه این نوع دوچرخه ها معمولاً دارای یک هندسه و شکلی است که به شما این امکان را می دهد تا موقعیت سواری راحت تر و ثبات بیشتری داشته باشید. اکثر دوچرخه های تور جاده ای شامل چرخ های قوی 700c 36 پره با لاستیک هایی هستند که کمی پهن تر از لاستیک های دوچرخه جاده ای سنتی هستند. اینها به شما این امکان را می دهند که در مواقع لزوم از جاده های خاکی گاه به گاه عبور کنید. اگر قصد دارید بیشتر در پیاده روهای خاکی حرکت کنید، دوچرخه های توریستی جاده ای یک انتخاب عالی برای شما هستند.

  • دوچرخه های توریستی آفرود (Off-Road Touring Bikes)دوچرخه آفرود

این دوچرخه ها برای گردش در زمین های ناهموار و خارج از جاده طراحی شده اند. آنها با چند تفاوت کوچکی که دارند، بسیار شبیه دوچرخه های کوهستانی هستند. دوچرخه های تور آفرود، معمولاً سیستم تعلیق ندارند. تنه و دوشاخ دوچرخه، سفت و محکم هستند. آنها دارای لاستیک های پهن هستند که به شما این امکان را می دهند، در جاده ها و مسیرهای خاکی و شنی دوچرخه سواری کنید. اگر قصد دارید بیشتر با دوچرخه از مسیر های خارج از سنگفرش و جاده عبور کنید، دوچرخه های توریستی آفرود، انتخابی عالی برای شما هستند.

  • دوچرخه های توریستی اکسپدیشن Expedition

این دوچرخه ها برای مسافت های سخت و بسیار طولانی طراحی شده اند. دوچرخه‌های توریستی Expedition، از قطعات بادوام و استاندارد مانند تنه فولادی، چرخ‌های 26 اینچی و ترمز های طوقه استفاده می‌ شود. این قطعات در سرتاسر جهان رایج و نسبتاً آسان یافت می شوند. دوچرخه‌ های توریستی اکسپدیشن Expedition را می‌توان برای استفاده بیشتر در جاده، برای مسافت های خارج از جاده، مسافت های کشور به کشور یا جایی در این بین استفاده کرد. برخی از دوچرخه‌ سواران دوچرخه‌ های fat ( لاستیک پهن ) را برای سفر ها، به‌ویژه سفر های راه دور انتخاب می‌ کنند.

حال اگر توانستید از موارد بالا یک نوع دوچرخه برای سفر خود را انتخاب کنید، به سراغ مورد دوم یعنی بررسی عملکرد دوچرخه های توریستی از نطر هندسه و شکل می پردازیم.

تنه دوچرخه های توریستی:

تنه دوچرخه های توریستی، باید راحت و از مواد بادوام ساخته شده باشد که بتواند مسافت پیموده شده و بارهای سنگین را تحمل کند. آنها همچنین باید با اجزایی که شما قصد استفاده از آنها را دارید متناسب باشند. این بخش، هندسه و شکل تنه دوچرخه توریستی و جنس آن و همچنین سازگاری اجزا و لوازم جانبی را تشریح می کند.

تنه دوچرخه توریستی

هندسه و شکل تنه دوچرخه های توریستی:

بیشتر تنه ی دوچرخه های توریستی، دارای هندسه‌ و شمایلی هستند که دوچرخه سوار را در موقعیت عمودی‌تری نسبت به دوچرخه‌های جاده ای استاندارد قرار می‌دهد. این امر با قرار دادن فرمان بالاتر نسبت به زین بدست می آید. صاف نشستن، فشار کمتری به کمر و مچ شما وارد می کند. همچنین، به تنفس دیافراگمی کارآمدتر کمک می کند. گردن شما نیز در حالت خنثی تری قرار می گیرد.

داشتن فاصله بین دو محور طولانی نیز برای گردش ترجیح داده می شود زیرا پایداری دوچرخه را بهبود می بخشد. فاصله بین دو محور فاصله بین توپی جلو و عقب است. داشتن فاصله بین دو محور طولانی باعث می شود که فرمان کمی از حساسیت کمتری برخوردار شود. این به شما این امکان را می دهد که بنشینید، رکاب بزنید و از منظره لذت ببرید بدون اینکه مجبور باشید دائماً فرمان خود را اصلاح کنید.

بسیاری از دوچرخه های تور نیز دارای پایه های زنجیری بلند هستند. گیره های زنجیر میله هایی هستند که از توپی تنه تا قسمت عقب کشیده می شوند. پایه‌های زنجیر بلند به شما این امکان را می‌دهند که بدون نگرانی از برخورد پاشنه‌ هایتان در حین رکاب زدن، از خورجین عقب بزرگ استفاده کنید. این ویژگی به ویژه برای دوچرخه سواران بلند قد بسیار مهم است.

 

جنس تنه برای دوچرخه های توریستی:

فولاد به دلایل مختلفی رایج ترین ماده اسکلت تنه است. زیرا، فولاد کیفیت دوچرخه سواری عالی را ارائه می دهد و کاملاً سفت نیست. در واقع این جنس کمی خم می شود که باعث می شود ارتعاشات و شوک ها در حین مسیر را کاهش دهد. علاوه بر این، باعث می شود دوچرخه سواری نرم تر و راحت تری داشته باشید. فولاد همچنین فوق العاده قوی و بادوام است. یک تنه فولادی می تواند ده ها هزار مایل را بدون ترک خوردن و خمیدگی تحمل کند. اگر تنه شکسته شود، پیدا کردن یک جوشکار فولادی برای تعمیر آن تقریباً در هر جایی که باشید، آسان است.

اما اشکال اصلی فولاد، سنگین بودن آن است و تنه های فولادی سنگین، انرژی بیشتری را برای شتاب و حفظ سرعت مصرف می کنند. علاوه بر این، فولاد نیز خم می شود. وقتی تنه دوچرخه خم شود، انرژی شما هدر می رود در حالیکه می‌توان آن انرژی را، برای راندن دوچرخه به جلو استفاده کرد. کاهش راندمان دوچرخه، باعث می شود که با سرعت متوسط ​​کمتری برانید. فولاد همچنین می تواند زنگ بزند که در صورت تعمیر نشدن می تواند تنه را خراب کند.

جنس فولاد

دوچرخه های تورییستی با تنه آلومینیومی، این روزها محبوب تر هستند. مزیت اصلی آلومینیوم نسبت به فولاد وزن آن است. آلومینیوم سبک تر است و چگالی کمتری دارد. یک دوچرخه سبک تر، کارآمدتر و سریع تر است. آلومینیوم همچنین سخت تر از فولاد است. این نیز به افزایش کارایی کمک می کند. فولاد ارزان ترین جنس برای تنه است.

اما اشکال اصلی آلومینیوم این است که دوچرخه سوار نسبت به دوچرخه هایی با تنه فولادی، سریعتر خسته می شود. زیرا، سخت تر و سفت تر است و تنه احتمالاً چندان دوام نخواهد آورد. از طرفی، لرزش ها را به خوبی فولاد جذب نمی کند. یکی دیگر از اشکالات، قابلیت تعمیر است. جوشکاری آلومینیوم آسان نیست، بنابراین ممکن است در پیدا کردن کسی که بتواند آن را تعمیر کند، زمانی که تنه دوچرخه ترک بخورد، مشکل باشد.

علاوه بر این، تنه با جنس های دیگر نیز ساخته می شود که شامل تیتانیوم و فیبر کربن است. تنه های تیتانیومی گران هستند اما فوق العاده قوی و بادوام هستند. در مقابل، تنه های فیبر کربنی برای تور دوچرخه‌سواری توصیه نمی‌شوند، زیرا روی اکثر آنها نمی‌توان محفظه هایی را نصب کرد. همچنین دوام کمتری نسبت به تنه های فلزی دارند.

تنه دوچرخه و سازگاری اجزا:

صرف نظر از جنس و طراحی شکل تنه دوچرخه، باید در نظر داشته باشید که در دوچرخه خود، از چه اجزایی می خواهید استفاده کنید. همه اجزا با هم سازگار نیستند. شما باید تصمیم بگیرید:

  • ترمزبندی دیسک یا طوقه: ترمزهایی که نیاز دارد، روی تنه با نقاط نصب مناسب، متصل کنید.
  • توپی دنده داخلی یا شانژمان: تقریباً همه تنه های دوچرخه با دنده سازگار هستند. اگر قصد دارید یک توپی دنده داخلی را راه اندازی کنید، مطمئن شوید که تنه دارای نقاط نصب مناسب برای کشش زنجیر است.
  • اندازه چرخ: هر تنه برای کار، با یک اندازه چرخ خاص طراحی شده اند. اگر اندازه چرخ متفاوتی دارید، قطعا در هنگام حرکت دچار مشکلاتی خواهید شد. در این مورد استثناهایی نیز وجود دارد. امروزه برخی از تنه ها نیز می توانند با چندین اندازه چرخ نیز کار کنند.
  • عرض لاستیک: هر تنه دوچرخه، حداکثر عرض لاستیک را که می توانید نصب کنید، تعیین می کند. اگر قصد دارید با آفرود دوچرخه سواری کنید، مطمئن شوید که حداقل می توانید لاستیک هایی با عرض 2.5 اینچ را در آن نصب کنید.
  • ضامن یا Thru-Axles: در تنه های دوچرخه، قسمت Thru-Axle از خروجی های متفاوتی نسبت به ضامن استفاده می شود.

 

بست (Bosses یا Rack Mounts):

بست های دوچرخه، اتصالاتی هستند که روی تنه جوش داده می شوند. آنها به شما این امکان را می دهند انواع محفظه ها، محفظه های بطری آب و سایر لوازم جانبی را نصب کنید. همچنین برای نصب محفظه بطری آب، در داخل مثلث باید آن ها را لحیم کاری کنید. برخی از دوچرخه‌های تور، شامل تعداد زیادی لحیم در سراسر تنه و دوشاخ برای نصب محفظه های بطری آب، پمپ‌ها، محفظه های دوشاخ و موارد دیگر هستند. آن ها امکان نصب انواع کیف ها و لوازم جانبی که به آن ها نیاز دارید، را برای شما فراهم می کند. در صورت تمایل به خرید این محصول کاربردی می توانید به بخش ” خرید بست دوچرخه ” مراجعه نمایید.

 

قسمت دوم این مقاله با عنواندر هنگام خرید دوچرخه توریستی، به چه نکاتی توجه کنیم؟ (2) از وبلاگ دوچرخونه، در آن به  ادامه بررسی اجزای دوچرخه های تور خواهیم پرداخت. در صورت تمایل با ما همراه باشید.

برای کسب اطلاعات بیشتر و همچنین دسترسی راحت تر، می توانید به مقاله های مرتبط زیر در فروشگاه دوچرخونه، مراجعه فرمایید.

مقالات پیشنهادی و مکمل:

 

شما دوست عزیز و وفادار دوچرخونه ای، در صورتی که تجربه ای در زمینه خرید دوچرخه توریستی دارید، در بخش نظرات با ما و سایر دوستان به اشتراک بگذارید.

 

 

منبع:

https://wheretheroadforks.com/how-to-choose-a-touring-bike/

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *