صنعت دوچرخه سواری کوهستان و در حالت کلی صنعت دوچرخه سواری با پیشرفت ها و فن آوری های نوآورانه، همیشه در حال توسعه هستند. با این حال، مواقعی وجود دارد که بسیاری از دوچرخه سواران، به دلایل مختلف، از نوآورانه ترین و جدید ترین فناوری ها به نفع فناوری های قدیمی تر اجتناب می کنند. یکی از بارزترین نمونه های آن عبارتند از: دوچرخه سواران جاده‌ای که از ترمزهای لقمه ای (ترمزهای V) در مقابل ترمزهای دیسکی استفاده می‌کنند و همچنین دوچرخه سواران کوهستانی که دوشاخ هوا در دوچرخه کوهستان را به کویل تبدیل می‌کنند.به طور فزاینده ای، تعدادی از دوچرخه سواران کوهستان انتخاب می کنند که دوشاخ هوای خود را با استفاده از کیت های تبدیل به طور گسترده ای به دوشاخ کویل تبدیل کنند. اگرچه در استفاده، دوشاخ کویل در مقابل دوشاخ هوا، وزن کمی دارد، دوچرخه سواران برای داشتن دوچرخه سواری بهتر، سریع تر و راحت تر، بازگشت به روش های قدیمی را انتخاب می کنند.
دوشاخ سیستم تعلیق دوچرخه کوهستان، نقش مهمی در تعادل و راحتی دوچرخه شما دارد. برای سال های متوالی، دوشاخ های هوا، تقریباً در تمام رشته های دوچرخه سواری کوهستان استفاده شده است. اگر وارد یک دوچرخه فروشی شوید متوجه خواهید شد که تقریباً همه دوچرخه های کوهستان، دارای دوشاخ هوا هستند اما به لطف بهبودهایی در برخی از عملکردها، دوشاخ های کویل شروع به بازگشت کرده اند.
در این مقالات، مزایا و معایب استفاده از دوشاخ هوا در مقابل دوشاخ کویل را برای دوچرخه سواری کوهستان مورد بررسی قرار می دهیم. ازطرفی، تعادل، قابلیت تنظیم، الزامات نگهداری، حساسیت، وزن، راحتی، قیمت، تطبیق پذیری، احساس به هنگام دوچرخه سواری و موارد دیگر را نیز پوشش خواهیم داد. در این مقاله ابتدا به بررسی دوشاخ هوا و مزایا و معایب آن می پردازیم. سپس در هفته های آتی به بررسی دوشاخ کویل و مزایا و معایب آن می پردازیم تا مقایسه ای کامل و جامع را ارائه دهیم.
دوشاخ هوا چیست؟
دوشاخ تعلیق هوا، از یک محفظه هوا استفاده می کند که فشار آن قابل تنظیم است و به عنوان فنر عمل می کند. یکی از بزرگترین مزایای استفاده از دوشاخ های تعلیق هوا این است که به راحتی می توان بسته به سفر و مسافت موردنیاز و همچنین وزن دوچرخه سوار، آنها را تنظیم کرد. دوشاخ های هوا، از مقاومت هوا برای جذب ضربه استفاده می کنند. فنر استفاده شده در دوشاخ توسط هوای فشرده تامین می شود که در یک محفظه هوابند داخل بازوی دوشاخ مهر و موم شده است. به این قسمت، فنر هوا می گویند. همانطور که هوا فشرده می شود، دوشاخ در برابر فشرده سازی بیشتر مقاومت می کند. دوشاخ های هوا برای انواع دوچرخه سواری کوهستان از جمله کراس کانتری، trail riding، downhill استفاده می شود.
انشعابات هوا، برای عبور از کانتری و رشته های کوهستانی برای دوچرخه های کوهستانی مناسب تر هستند. دوشاخ های هوا برروی یک فنر پیش رونده کار می کنند، که به معنی دوشاخ تعلیق سفت تر با میزان مسافت کمتر است و فشار بیشتری به آن وارد می شود. در حالی که این به خودی خود خوب است، می تواند به این معنی باشد که دوشاخ های تعلیق هوا می توانند با ضربه های بزرگ دست و پنجه نرم کنند. اگرچه امروزه بسیاری از دوشاخ های هوا برای به حداقل رساندن اثرات ضربه های بزرگ طراحی شده اند. نگهداری و کارکرد دوشاخ هوا نیز پیچیده‌تر از یک دوشاخ کویل است که در مقاله بعدی آن ها را بررسی خواهیم کرد.
دوشاخ هوا در دوچرخه کوهستان دارای نرخ فنر پیشرونده است. این بدان معنی است که دوشاخ با حرکت در محدوده خود سخت تر می شود. در واقع در ابتدای محدوده حرکت، سیستم تعلیق نرم است. همانطور که دوشاخ فشرده می شود، فشرده سازی به صورت تصاعدی سخت تر می شود. به عنوان مثال، اگر دوشاخ برای فشرده سازی 50 میلی متر به 500 نیوتن نیرو نیاز داشته باشد، ممکن است برای فشرده سازی 100 میلی متر به 1500 نیوتن نیرو نیاز باشد.
نرخ فنر یک دوشاخ هوا را می توان با تغییر فشار داخل محفظه هوا تنظیم کرد. افزایش فشار، باعث افزایش سرعت فنر می شود (دوشاخ را سخت تر می کند). کاهش فشار باعث کاهش سرعت فنر می شود (دوشاخ را روان تر می کند). تنظیم نرخ فنر دوشاخ هوا به یک پمپ فشار بالا مخصوص به نام پمپ شوک دهنده نیاز دارد. در این مواقع شما به سادگی پمپ را به یک شیر روی دوشاخ وصل کرده و هوا را اضافه یا خارج می کنید.
بیشتر دوشاخ های هوا نیز به شما امکان می دهند با تغییر حجم محفظه هوا، میزان پیشرفت را تنظیم کنید. این امر با افزودن یا حذف فاصله دهنده (spacers) در داخل محفظه هوا به دست می آید. افزودن فاصله دهنده (spacers)، باعث کاهش حجم داخل محفظه هوا و برداشتن فاصله دهنده باعث افزایش حجم می شود. کاهش حجم محفظه هوا، دوشاخ را سخت تر می کند تا زودتر در محدوده فشرده شود. دوشاخ های هوا نیز دارای سیستم میرایی هستند. این کار باعث تعادل در دوچرخه سواری می شود و از جهش دوشاخ پس از فشرده سازی یا برگشت جلوگیری می کند. اکثر مدل ها به شما امکان تنظیم میرایی فشرده سازی و برگشتی را می دهند.
دوشاخ کویل (Coil Fork) چیست؟
دوشاخ های های کویل از فنر فلزی برای ایجاد مقاومت استفاده می کنند. کویل از فولاد یا تیتانیوم ساخته شده است. دوشاخ های کویل، دارای نرخ فنر خطی هستند. این بدان معنی است که نیروی مورد نیاز برای فشرده سازی فنر در طول محدوده حرکت دوشاخ به طور مداوم افزایش می یابد. به عنوان مثال، اگر 500 نیوتن نیرو برای فشرده کردن فنر 50 میلی متری لازم باشد، برای فشرده کردن دوشاخ 100 میلی متری به 1000 نیوتن نیرو نیاز است. مجموع مسافتی که دوشاخ می تواند فشرده کند، مسافت (travel) نامیده می شود که معمولاً بسته به نوع دوچرخه کوهستان بین 80 تا 200 میلی متر است.
برای تنظیم سرعت فنر دوشاخ کویل، می توانید کویل ها را با گزینه های سفت تر یا روان تر تعویض کنید. با چرخاندن صفحه در بالای پایه ها می توانید افت دوشاخ را تنظیم کنید. این کار با فشرده کردن یا کمپرس کردن فنرها تغییر می کند. بیشتر دوشاخ های کویل، دارای عملکرد قفل برای جلوگیری از فشرده شدن هستند.
کویل های دوشاخ با دو عدد مشخص می شوند. عدد اول میزان نیروی مورد نیاز برای فشرده کردن دوشاخ را در یک فاصله مشخص، معین می کند. این معمولا برحسب پوند بر اینچ یا نیوتن بر میلی متر اندازه گیری می شود. به عنوان مثال، یک فنر 40 پوندی به 40 پوند نیرو نیاز دارد تا دوشاخ را 1 اینچ فشرده کند. کویل ها معمولاً با افزایش 5 پوندی در دسترس هستند. عدد دوم کل مسافت طی شده سیم پیچ را نشان می دهد. برای دوچرخه های کراس کانتری یا trail riding، ممکن است فقط به 100-120 میلی متر مسافت نیاز داشته باشید و برای دوچرخه های کوهستانی در سراشیبی، ممکن است به 180-200 میلی متر مسافت نیاز داشته باشید. دوشاخ های کویل نیز مانند دوشاخ های هوا دارای سیستم میرایی هستند. سیستم های میرایی برای دوشاخ کویل و هوا به همین ترتیب عمل می کنند. در ادامه، بیشتر در مورد میرایی (damping) صحبت خواهم کرد.
مزایای دوشاخ هوا در دوچرخه کوهستان:
1. دوشاخ های هوا به شما امکان می دهند تا بطور دقیق فنر را تنظیم کنید.
می توانید با تغییر فشار داخل محفظه هوای دوشاخ، میزان دقیق بودن فنر یا سفتی آن را تنظیم کنید. افزایش فشار، باعث سفت شدن سیستم تعلیق می شود. خروج هوا آن را روان تر می کند. شما به راحتی می توانید نرخ دقیق فنر را با تغییر PSI در شوک دهنده با یک پمپ شوک دهنده مانند پمپ شوک دهنده فشار قوی GIYO تنظیم کنید. همین تنظیم، SAG دوشاخ را تنظیم می کند. این تنظیم به شما این امکان را می دهد که به راحتی دوشاخ را برای زمین های مختلف، وزن دوجرخه سوار و دوچرخه سواری بهتر، بهینه کنید. از طرف دیگر، دوشاخ های کویل را نمی توان به طور دقیق تنظیم کرد. برای تغییر نرخ فنر باید سیم پیچ ها را عوض کنید.
2. دوشاخ های هوا به شما امکان می دهند پیشرفت (progression) را تنظیم کنید.
همانطور که در بالا ذکر شد، دوشاخ های هوا پیشرو هستند. این بدان معنی است که فشرده سازی آنها در طول محدوده حرکت شان به صورت تصاعدی سخت تر می شود. می توانید با افزودن یا برداشتن فاصله دهنده (spacers) در محفظه هوای دوشاخ، میزان پیشرفت دوشاخ هوا در دوچرخه کوهستان را تنظیم کنید. این فاصله دهنده ها، حجم محفظه هوا را تغییر می دهند. افزودن فاصله دهنده (spacers)، حجم محفظه هوا را کاهش می دهد و سیستم تعلیق را پیشروتر می کند. ازطرفی، برداشتن فاصله دهنده (spacers)، حجم محفظه را افزایش می دهد و سیستم تعلیق را خطی تر می کند.
این ویژگی به شما امکان می دهد تا منحنی نرخ فنر را تنظیم کنید. به عبارت دیگر، شما می توانید کنترل کنید که چگونه نیروی مورد نیاز برای حرکت تعلیق در طول دامنه تعلیق تغییر می کند. به عنوان مثال، می‌توانید فاصله دهنده را اضافه کنید تا دوشاخ را در ابتدای مسیر حرکت سخت تر کنید و همچنین می توانید فاصله دهنده ها را بردارید تا دوشاخ تقریباً خطی عمل کند. دوشاخ های پیشرونده کمتر احتمال دارد به پایین بروند. آنها همچنین به دوچرخه حس پرنشاط و سرزنده می دهند. توجه داشته باشید که شما نمی توانید پیشرفت یک دوشاخ کویل را تنظیم کنید. آنها به صورت خطی عمل می کنند.
3. دوشاخ های هوا به راحتی تنظیم می شوند.
برای تنظیم سرعت فنر، به سادگی هوا را از دوشاخ اضافه یا خارج کنید. این کار با یک پمپ فشار بالا مخصوص به نام پمپ شوک دهنده انجام می شود. شما به سادگی پمپ را به دریچه شریدر (Schrader valve) روی دوشاخ وصل کنید و هوا را به داخل پمپ کنید یا اجازه دهید هوا خارج شود. تنظیم فقط چند ثانیه طول می کشد. بیشتر دوشاخ های هوای مدرن یک سوپاپ برای تنظیم هر دو طرف دوشاخ دارند. برخی از دوشاخ های قدیمی نیاز دارند که هر طرف را جداگانه پمپ کنید. در این مورد، باید مطمئن شوید که فشار هر دو طرف یکسان است تا اطمینان حاصل شود که دو شاخ به طور یکنواخت فشرده می شود.
از آنجایی که دوشاخه‌های هوا بسیار آسان تنظیم می‌شوند، می‌توانید نرخ فنر خود را تغییر دهید و قبل از هر بار دوچرخه سواری یا حتی در اواسط دوچرخه سواری آن را تنظیم نمایید. اگر حدس میزنید که ممکن است در یک مسیر چالش هایی داشته باشید، می‌توانید کمی هوا را خارج کنید تا دوچرخه سواری را نرم کنید. اگر می خواهید وسایل سنگین یا کیف، رک و یا خورجین هایی را روی دوچرخه خود نصب کنید، ممکن است نیاز باشد که فشار را کمی افزایش دهید.
تنظیم پیشرفت دوشاخ هوا نیز آسان است. شما به سادگی فشار شروع را بررسی کنید، اجازه دهید هوا خارج شود، سپس درپوش بالایی را باز کنید تا به اسپیسرهای حجم دهنده دسترسی پیدا کنید. سپس می توانید در صورت نیاز فاصله ها را اضافه یا حذف کنید. جداکننده‌ها معمولاً فقط در قسمت داخلی درپوش بالایی پیچ می‌شوند یا می‌چسبند. سپس درپوش را دوباره بپیچانید، سپس در دوشاخ به اندازه PSI مورد نظر خود پمپ کنید.
4. دوشاخ های هوا سبک تر هستند.
به طور متوسط، با انتخاب یک دوشاخ هوا در دوچرخه کوهستان به جای یک دوشاخ کویل، حدود 300 تا 500 گرم (0.66-1.1 پوند) صرفه جویی خواهید کرد. دوشاخ های هوا حدود 1500-1900 گرم (3.3-4.2 پوند) وزن دارند. بیشتر دوشاخ های کویل بیش از 2000 گرم (4.4 پوند) وزن دارند. برای دوچرخه سواری، یک پوند کاهش وزن بسیار قابل توجه است. دوشاخ های هوا سبک تر هستند، زیرا فنر توسط هوا تأمین می شود که وزنی ندارد. از طرف دیگر دوشاخ های کویل دارای فنرهای سیم پیچ فولادی سنگین هستند. وزن سبک تر در جلوی دوچرخه باعث می شود، فرمان سریعتر حرکت کند. همچنین بلند کردن قسمت جلوی دوچرخه و شتاب گرفتن با آن نیز آسان تر است.
شتاب گرفتن و بالا رفتن با دوچرخه سبک تر نیز آسان تر است. به عنوان مثال، دوچرخه سوارانی با دوچرخه سایز متوسط 2 مایل با توان 250 وات درجه 15 درصد را طی می‌کنند، با دوشاخ هوا، حدود 10 ثانیه سریع تر از یک دوشاخ کویل، سنگین‌تر به اوج می‌رسند. اگر اغلب کوهنوردی می کنید یا مسافت های طولانی را سوار می شوید، این موضوع می تواند برای شما تعیین کننده باشد.
5. دوشاخ های هوا مقاومت بهتری از پایین به بیرون ایجاد می کنند.
این به لطف سرعت فنری پیشرونده ای که فنر بادی فراهم می کند امکان پذیر است. همانطور که دوشاخ در محدوده خود حرکت می کند، فشرده سازی آن به طور تصاعدی سخت تر می شود. نزدیک به انتهای محدوده، برای فشرده کردن بیشتر هوای داخل، نیروی زیادی لازم است. مقدار کل نیروی مورد نیاز برای فشرده کردن یک دوشاخ هوا و پایین آن بیشتر از یک دوشاخ کویل است. این با این فرض است که هر دو برای یک وزن سوار تنظیم شده اند. این امر احتمال پایین آمدن دوشاخ در هنگام سقوط بزرگ، ضربه سخت یا پس از فرود از یک پرش را کاهش می دهد. دوشاخ های هوا همچنین به شما این امکان را می دهند که با تغییر نرخ فنر، به راحتی مقاومت پایین به بیرون را تنظیم کنید. افزایش فشار در محفظه هوا تعلیق را سفت می کند و فشرده شدن و پایین آمدن آن را سخت تر می کند. کاهش حجم در محفظه هوا با افزودن فاصله دهنده باعث پیشرفت بیشتر دوشاخ می شود. این امر باعث می‌شود که تعلیق زودتر فشرده شود و پایین آمدن آن سخت‌تر شود. این ویژگی مهم است. زیرا پایین آمدن بیش از حد سخت یا مکرر می تواند به دوچرخه شما آسیب برساند. به عنوان مثال، پایین آمدن بسیار سخت، می تواند چرخ یا تنه را خم کند. شما می توانید سیستم تعلیق خود را تنظیم کنید تا پایین آمدن آن نادر باشد.
6. دوشاخ های هوا کارآمدتر هستند.
قابلیت تنظیم دوشاخ های هوا آنها را بسیار متنوع تر از دوشاخ های کویل می کند. به عنوان مثال، می توانید به راحتی نرخ فنر را متناسب با نوع دوچرخه سواری که در آن روز انجام می دهید، تنظیم کنید. اگر قصد دارید در مسیری ناهموار با افت و پرش زیاد دوچرخه سواری کنید، می‌توانید چند فاصله دهنده برای افزایش پیشروی اضافه کنید تا احتمال پایین آمدن در هنگام فرود را کاهش دهید. اگر می خواهید دوچرخه خود را به یک دوست سبک وزن قرض دهید، می توانید مقداری هوا خارج کنید تا سرعت فنر را کاهش دهید تا دوشاخ روان تر شود. شاید بخواهید دوچرخه خود را به همراه کیف ها، رک ها و خورجین های دوچرخه در نظر بگیرید و به کمپینگ بروید، که در این صورت می توانید PSI را افزایش دهید و دوشاخ خود را سفت تر کنید تا بتواند وزن اضافی را تحمل کند.
برای انجام این تنظیمات، تنها چیزی که نیاز دارید یک پمپ شوک و چند دقیقه زمان است. در صورت تمایل می توانید سیستم تعلیق خود را برای هر دوچرخه بهینه کنید. امکان تغییر آسان نرخ فنر قبل از دوچرخه سواری، دوشاخ های هوا را بسیار متنوع تر می کند. می توانید از یک دوچرخه برای چندین نوع دوچرخه سواری در کوهستان استفاده کنید.
7. دوشاخ های هوا دارای سر و صدای کمتر می باشند.
دوشاخ های هوا تا زمانی که به درستی نگهداری شوند، بسیار بی صدا عمل می کنند. شما هیچ صدای جیر جیر یا صدای آزاردهنده ای نمی شنوید. مگر اینکه به انتها برسد، که آن هم نادر است.
8. دوشاخ های هوا تقاضای بیشتر دوچرخه سواران است.
اگر وارد یک فروشگاه دوچرخه شوید، متوجه خواهید شد که اکثر دوچرخه های کوهستانی جدید این روزها با دوشاخ هوا در دوچرخه کوهستان عرضه می شوند. اگر می خواهید یک دوشاخ جدید برای دوچرخه فعلی خود بخرید، دوشاخ های هوای بیشتری در بازار وجود دارد. اگر تصمیم دارید با دوشاخ هوا دوچرخه سواری کنید، به سادگی گزینه های بیشتری برای انتخاب دارید. به این دلیل که دوشاخ های هوا قابل تنظیم آسان و محبوب هستند. ازطرفی برای دوچرخه فروشی ها آسان‌تر است که دوچرخه هایی با دوشاخ هوا بفروشند، زیرا می توانند به سادگی دوشاخ را طوری تنظیم کنند که برای هر سواری مناسب باشد، نه اینکه مجبور باشند دسته ای از فنرها را حمل کنند و آنها را تعویض کنند. به نظر می رسد اکثر دوچرخه سواران کوهستان نیز دوشاخ های هوا را ترجیح می دهند.
9. دو شاخ های هوا مناسب برای دوچرخه سواری پر جنب و جوش است.
به دلیل سرعت پیشرونده فنر، دوشاخه های هوا کمی سواری پر جنب و جوش تری را ارائه می دهند. دوچرخه سوار می خواهد پاپ بزند ( عملی را با سرعت انجام دهد ) و یا بپرد. این باعث می شود دوچرخه را راحت تر از روی زمین بلند کند. همچنین باعث می شود که دوچرخه و دوچرخه سوار، تجربه فرود بهتری داشته باشد. دوشاخ های هوا برای کسانی که دوست دارند بپرند، پرش کنند و در زمین‌های سنگلاخی دوچرخه سواری کنند، انتخابی عالی می باشد.
معایب دوشاخ هوا در دوچرخه کوهستان:
1. دو شاخ های هوا به تعمیر و نگهداری مکرر نیاز دارد.
دوشاخ های هوا، آب بندی بیشتری نسبت به دوشاخ های کویل دارند. این مهر و موم اضافی برای نگه داشتن هوای تحت فشار در داخل فنر هوا مورد نیاز است. از آنجایی که آب بندی های بیشتری وجود دارد، دوشاخ های هوا بیشتر از دوشاخ های کویل تحت تأثیر کثیفی، گرد و غبار و سایر آلاینده ها قرار می گیرند. درز گیر ها ممکن است آلوده شوند و هوا یا روغن شروع به نشت کند و باعث از کار افتادن سیستم تعلیق دوشاخ شود. علاوه بر این، دوشاخ های هوا به دلیل اصطکاک ناشی از مهر و موم های محکم، کمی گرمای بیشتری ایجاد می کنند. در حالی که این گرما بر عملکرد تأثیر نمی گذارد. به این دلایل، دوشاخ های هوا نسبت به دوشاخ های کویل نیاز به تعمیر و نگهداری مکرر دارند. بسته به اینکه چند وقت یکبار دوچرخه سواری می کنید، باید هر 3 تا 6 ماه یک بار دوشاخ هوا را سرویس کنید. اکثر سازندگان توصیه می کنند که هر 25 تا 50 ساعت دوچرخه سواری، یک سرویس اولیه را انجام دهید. این شامل تمیز کردن و بازرسی پایه ها و پایین دوشاخ ها و تعویض مهر و موم های پایینی و برف پاک کن های گرد و غبار است. ممکن است لازم باشد روغن را نیز پر کنید. شما باید این سرویس اولیه را 1 تا 3 بار انجام دهید.
هر 75 تا 100 ساعت، باید دوشاخ های خود را به طور کامل توسط یک متخصص بازسازی کنید. برای اکثر دوچرخه سواران، حدود سالی یک بار این مسئله اتفاق می افتد. بازسازی کامل شامل تعویض تمام مهر و موم و روغن و تمیز کردن کامل همه اجزا و بازرسی آنها از نظر آسیب می باشد. برای مقایسه، دوشاخ های کویل، معمولاً می توانند فواصل طولانی تری را بدون تعمیر و نگهداری انجام دهند. فاصله بین بازسازی ها می تواند 50 تا 100 ساعت و گاهی تا 200 ساعت فاصله وجود داشته باشند. اگر از نگهداری درست و اصولی غافل شوید، عملکرد کاهش می یابد.
2. دوشاخ های هوا نسبت به ضربه های کوچک حساسیت کمتری دارند.
از آنجایی که دوشاخ های هوا، باید هوای تحت فشار را در داخل خود نگه دارند، آب بندی بیشتری نسبت به دوشاخ های کویل دارند. برخی از این مهر و موم ها نیز باید محکم باشند. مهر و موم قطعات متحرک باعث ایجاد اصطکاک در سیستم می شود. در نتیجه دوشاخ های هوا اصطکاک یا چسبندگی بیشتری نسبت به دوشاخ های کویل دارند. نیروی کافی برای غلبه بر اصطکاک لازم است تا دوشاخ شروع به حرکت کند.
مقدار نیروی لازم برای غلبه بر چسبندگی را نیروی گسست می گویند. دوشاخ های هوا به نیروی شکاف بیشتری نسبت به دو شاخ های سیم پیچ نیاز دارند. این باعث می شود دو شاخ های هوا نسبت به ضربه های کوچک حساسیت کمتری داشته باشند. به عنوان مثال، سوار شدن بر روی یک ریشه کوچک ممکن است نیروی کافی برای شکستن چسبندگی یک دوشاخ هوا ایجاد نکند. این برآمدگی می تواند از طریق دوشاخ به بازوهای شما منتقل شود. همین ریشه کوچک ممکن است نیروی کافی ایجاد کند تا چسبندگی یک دوشاخ کویل را بشکند. به همین دلیل وقتی از دوشاخه هوا استفاده می کنید ممکن است دوچرخه سواری کمی سخت تر به نظر برسد. علاوه بر این، دوشاخه های هوا نمی‌توانند به سرعت در هنگام برخورد با دست‌انداز واکنش نشان دهند. سیستم میرایی نیز نمی تواند به خوبی کار کند زیرا نمی تواند به سرعت به ضربه پاسخ دهد.
چند راه برای بهبود حساسیت برآمدگی کوچک وجود دارد. می توانید نرخ فنر را کاهش دهید. وقتی این کار را انجام می‌دهید، دو شاخ در بیشتر مسیر حرکت می‌کند و در پایان به سرعت بالا می‌رود. شما همچنین می توانید یک دو شاخ هوا با فنرهای منفی را انتخاب کنید تا به غلبه بر چسبندگی و بهبود حساسیت به ضربه های کوچک کمک کند. این فنر منفی با فنر هوا مخالف است تا به کاهش نیروی گسست کمک کند. یک سیستم فنر منفی خوب می تواند چنگال های هوا را تقریباً به کوچکی چنگال های کویل حساس کند اما نه کاملاً.
3. دوشاخ های هوا کشش چندانی ندارند.
از آنجایی که دوشاخ های هوا، نمی توانند برخی از ضربه های کوچک را به دلیل چسبندگی جذب کند، چسبندگی زیادی ایجاد نمی کند. دلیل آن این است که چرخ جلو نمی تواند به طور مداوم روی زمین حرکت کند، زمانی که نمی تواند ضربه های کوچک را جذب کند، دوچرخه ممکن است به جای جذب برخی از سنگ ها و برجستگی ها پرش داشته باشد و لاستیک شما نتواند جلوی پرش خود را بگیرد.
نرخ پیش رونده فنر همچنین می تواند باعث شود که دوشاخ کمی کمتر پاسخگو باشد. در نتیجه، ممکن است نتوانید با دوشاخ هوا روی برخی از سطوح به همان اندازه سخت بپیچد. چرخ جلو می تواند راحت تر ساییده شده و عملکرد ترمز نیز می تواند آسیب ببیند.
4. دوشاخ هوا راحتی کمتری دارد.
دوشاخ های هوا کمی سرزنده تر از دوشاخ های کویل هستند. با توجه به سرعت فنر پیش رونده، دوشاخ کمی بیشتر احساس می شود. برخی از دوچرخه سواران از این حس لذت می برند و برخی دیگر نه. علاوه بر این، حساسیت ناچیز دوشاخ های هوا به ضربه های کوچک می‌تواند باعث شود که دوچرخه سواری در برخی سطوح کمی خشن تر شود. به این دلایل، دوشاخ هوا در دوچرخه کوهستان ممکن است برای کسانی که کمردرد یا درد مفاصل دارند ایده آل نباشد.
5. دوشاخ هوا کندتر است.
از آنجایی که دوشاخ های هوا به دلیل حساسیت پایین به دست انداز، کشش زیادی را ارائه نمی دهند، ممکن است نتواند بدون از دست دادن چسبندگی، به همان اندازه محکم بپیچد یا ترمز کند. به‌علاوه، دوچرخه سواری پرشور دوشاخ های هوا، می‌تواند کنترل دوچرخه را در زمین‌های بسیار ناهموار کمی سخت‌تر کند. برای مثال، اگر دوچرخه تان سخت حرکت می کند و هدایت آن سخت است. در نتیجه، ممکن است با دوشاخ هوا سرعت متوسط کمی پایین‌تر داشته باشید.
با این حال، تفاوت عملکرد بین دوشاخ هوا و کویل مدرن بسیار کم است. ممکن است در یک دویدن معمولی در سراشیبی یک یا دو ثانیه سرعت شما را کاهش دهد. با این اوصاف، برخی موقعیت ها وجود دارد که دوشاخ های هوا به شما امکان می‌دهند سریع تر دوجرخه سواری کنید. به عنوان مثال، دوشاخ های هوا، می‌توانند برای مسیرهای دوچرخه سواری با پرش‌ها، سقوط های زیاد بهتر باشد، زیرا پشتیبانی بیشتری می‌کنند. این پشتیبانی اضافی به شما این امکان را می‌دهد که بدون کاهش سرعت یا خطری بهنگام پایین آمدن، دوچرخه خود را کنترل نمایید.
6. دوشاخ های هوا از دوام و اطمینان کمتری برخوردار هستند.
دوشاخ های هوا از قطعات بیشتری تشکیل شدند که ممکن است فرسوده یا خراب شوند. آنها معمولاً به طور فاجعه باری خراب نمی‌شوند اما اگر به تعمیر و نگهداری ادامه ندهند، ممکن است نشت ایجاد کنند. به عنوان مثال، مهر و موم بیشتری در داخل وجود دارد که می تواند آلوده شده و شروع به نشت کند. دریچه شریدر در بالا ممکن است نشت کند یا از کار بیفتد. ممکن است لازم باشد قبل از دوچرخه سواری، کمی هوا اضافه کنید. اگر به دور از شهر و دیار خود قصد دوچرخه سواری دارید، بهتر است یک پمپ شوک دهنده همراه خود داشته باشید. حتی زمانی که دوشاخ شما به خوبی نگهداری می شود و در شرایط خوبی قرار دارد، ممکن است مجبور شوید هر ماه مقداری هوا به آن اضافه کنید.
از آنجایی که فواصل نگهداری کوتاه تر است، کمتر دچار ساییدگی و پارگی زودرس می شود. با این حال، دوشاخ های هوای مدرن فوق العاده قابل اعتماد هستند. اگر به درستی از آنها نگهداری کنید، بعید است که شما را سرگردان بگذارند.
7. دوشاخ هوا گرانتر است.
به طور کلی، دوشاخ های هوا در طول عمرشان بیشتر از دوشاخ های کویل هزینه دارند. تفاوت قیمت اولیه بسیار کم است. در واقع، دوشاخ های هوا اغلب چند صد دلار کمتر از دوشاخ های کویل تشابه قیمت دارند. جایی که دوشاخ هوا گران تر می شود، تعمیر و نگهداری است. از آنجایی که دوشاخ های هوا نیاز به تعمیر و نگهداری مکرر دارند، ممکن است 100 دلار اضافی در سال برای راه اندازی یک دوشاخ هوا برای یک دوچرخه سوار معمولی هزینه شود.
دوشاخ هوا در دوچرخه کوهستان، معمولاً هر 8 تا 12 ماه به بازسازی کامل نیاز دارد در حالی که یک دوشاخ کویل ممکن است فقط هر 12 تا 18 ماه یک بار به بازسازی کامل نیاز داشته باشد. بازسازی کامل 150 تا 175 دلار هزینه دارد. یک دوشاخه هوا ممکن است به 2-3 سرویس اولیه بین بازسازی کامل نیاز داشته باشد در حالی که یک دوشاخ کویل ممکن است فقط به 1 سرویس اولیه نیاز داشته باشد. هزینه یک سرویس اولیه 30 تا 50 دلار است. با انجام خدمات اولیه توسط خودتان مقداری پول پس انداز می کنید. شما باید برخی از قطعات و ابزار را خریداری کنید.
هزینه نگهداری دوشاخ کویل تقریباً یکسان است اما فواصل زمانی طولانی تر است. تمام این نگهداری اضافی اضافه می شود. در دراز مدت پول بیشتری را برای نگهداری دوشاخ هوا در دوچرخه کوهستان خرج خواهید کرد. اگر از تعمیر و نگهداری غافل شوید، دوشاخ هوای شما حتی گران تر می شود. به عنوان مثال، اگر پایه های اصلی شما به دلیل عدم نگهداری خراشیده شوند، پایه های جدید ممکن است بیش از 500 دلار قیمت داشته باشند.
8. شیرجه ترمز می تواند در دوشاخ هوا مشکل ساز باشد.
دوشاخ های هوا در ابتدای حرکت روان تر هستند. هنگامی که به شدت ترمز می کنید، قسمت جلوی دوچرخه می تواند تا حدی پایین بیاید. وقتی تا این حد پایین بیایید، هدایت آن ممکن است سخت باشد. درواقع در بدترین حالت، شما می توانید بر فراز فرمان پرواز کنید. چند راه برای حل مشکل شیرجه ترمز وجود دارد. برای افزایش سرعت فنر می توانید مقداری هوا اضافه کنید. اگر دوشاخ هوای شما این تنظیم را ارائه می دهد، می توانید میرایی تراکم سرعت پایین را نیز افزایش دهید. مشکل این است که این تنظیمات می توانند حساسیت به برآمدگی کوچک را کاهش دهند. همچنین اینکه تکنیک خوب نیز می تواند به کاهش شیرجه ترمز کمک کند. زمانی که مجبورید شدید ترمز کنید، تا جایی که می توانید وزن بدن خود را به عقب برگردانید.
9. برخی از محدوده تعلیق در دوشاخ هوا ممکن است غیر قابل استفاده باشد.
از آنجایی که دوشاخ های هوا پیشرونده هستند، نیروی موردنیاز برای فشرده سازی فنرها در سراسر محدوده افزایش می یابد. در انتهای محدوده، برای فشرده کردن بیشتر دوشاخ، نیروی بسیاری لازم است. این باعث می شود قسمت پایانی travel تعلیق تقریباً بی فایده باشد. درواقع پایان travel فقط در شرایط نادری که دوشاخ ضربه بزرگی می خورد و پایین می آید، استفاده می شود. برای استفاده بیشتر از سیستم تعلیق، می توانید PSI را پایین بیاورید تا نرخ فنر کاهش یابد.وقتی این کار را انجام می دهید، وقتی به یک دست انداز کوچک برخورد می کنید، بیشترین میزان از سیستم تعلیق خود را می گذرانید. وقتی به پایان travel می رسید، پیشرفت به سرعت افزایش می یابد. البته ممکن است هنوز مقداری travel بلااستفاده وجود داشته باشد. اگر نرخ فنر را افزایش دهید، پیشرفت سیستم تعلیق در وسط محدوده افزایش می یابد. این باعث می شود حتی محدوده قابل استفاده کمتر و حساسیت کمتری داشته باشید. توجه داشته باشید که هنگامی که مقداری از سیستم تعلیق بدون استفاده می ماند، سیستم تعلیق نمی تواند کار خود را به خوبی انجام دهد.
در این مقاله، مزایا و معایب استفاده از دوشاخ هوا را مورد بررسی قرار دادیم. . سپس، در مقاله ای با عنوان “بررسی مزایا و معایب دوشاخ کویل در مقابل دوشاخ هوا (2)“، به بررسی دوشاخ کویل و مزایا و معایب آن و همچنین مقایسه آن ها خواهیم پرداخت. شما مشتری همیشگی و وفادار دوچرخونه، درصورت نیاز برای مشاهده و تهیه انواع دوشاخ دوچرخه به بخش خرید دوشاخ دوچرخه از فروشگاه دوچرخونه مراجعه نمایید. همچنین، می توانید در صورت نیاز برای مشاهده و تهیه انواع دوچرخه کوهستان به بخش خرید دوچرخه در فروشگاه دوچرخونه مراجعه نمایید.
شما دوست عزیز و وفادار دوچرخونه ای، در صورتی که تجربه ای در زمینه خرید و نکات مهم و رایج انواع دوشاخ دارید، در بخش نظرات با ما و سایر دوستان به اشتراک بگذارید.
منبع:
https://wheretheroadforks.com/coil-fork-vs-air-fork-pros-and-cons/
https://www.westbrookcycles.co.uk/coil-vs-air-suspension-forks-mtb-i332
بدون دیدگاه