در قسمت قبل در مقاله “بررسی مزایا و معایب دوشاخ کویل در مقابل دوشاخ هوا (1)“، مزایا و معایب استفاده از دوشاخ هوا را مورد بررسی قرار دادیم. در این مقاله، به بررسی ویزگی های دوشاخ کویل و مزایا و معایب آن خواهیم پرداخت. پس در ادامه با ما همراه باشید.
مزایای دوشاخ کویل
حساس تر به برجستگی های کوچک
دوشاخ های کویل، مهر و موم کمتری نسبت به دوشاخ هوا دارند. ازطرفی، شوک دهنده، نیازی به هواگیری ندارد. همچنین، اصطکاک کمتری در سیستم وجود دارد. زیرا تعداد کمی از قطعات متحرک به یکدیگر ساییده می شوند. این بدان معنی است که دوشاخ های کویل اصطکاک یا چسبندگی کمتری دارند. به عبارت دیگر، نیروی ضربه مورد نیاز برای حرکت دوشاخ های کویل کمتر است. این اجازه می دهد تا حساسیت بیشتری به ضربه های کوچک داشته باشید. دوشاخ های کویل می توانند برآمدگی هایی را جذب کنند که دوشاخ های هوا حتی به آن ها واکنش نشان نمی دهند. دوشاخ های کویل نیز در هنگام برخورد با دست انداز کمی سریعتر واکنش نشان می دهند.
نیاز به تعمیر و نگهداری کمتر
اکثر دوچرخه سواران باید هر 6 تا 9 ماه یکبار دوشاخ های کویل خود را تعمیر کنند. برای مقایسه، دوشاخ هوا برای یک دوچرخه سوار مبتدی هر 3 تا 6 ماه یکبار نیاز به تعمیر و نگهداری دارد. دلیل اصلی این امر که دوشاخ های کویل به تعمیر و نگهداری کمتر نیاز دارند این است که آب بندی کمتری دارند. این امر باعث می شود که این مدل دوشاخ نسبت به کثیفی، گرد و غبار و سایر آلاینده هایی که باعث سایش و یا آسیب می شوند، کمتر حساس شود. از آنجایی که مهر و موم کمتری وجود دارد، دوشاخ های کویل نیز هنگام کار اصطکاک کمتری ایجاد می کنند. این بدان معنی است که دوشاخ های کویل آنقدر گرم نمی شوند. در نتیجه، اجزای آن به سرعت فرسوده نمی شوند. به این دلایل، دوشاخ های کویل فواصل نگهداری طولانی تری نسبت به دوشاخ های هوا دارند.
وقتی زمان سرویس دوشاخ ها فرا می رسد، قطعات کمتری برای تمیز کردن یا تعویض وجود دارد. برای اینکه دوشاخ کویل خود را روان و کارآمد نگه دارید، اکثر سازندگان دوچرخه توصیه می کنند که هر 100 تا 200 ساعت دوچرخه سواری، دوشاخ را بازسازی کنید که برای اکثر دوچرخه سواران، هر 12 تا 18 ماه یکبار است و شامل تعویض تمام مهر و موم و روغن و بازرسی damper ها و فنرها است. شما باید بازسازی را توسط یک متخصص انجام دهید. پس از هر دوچرخه سواری، باید دوشاخ های دوچرخه خود را پاک کنید تا تمیز نگه داشته شوند. تمیز نگه داشتن پایه ها، بسیار مهم است تا خراشیده نشوند.
کشش بهتر
دوشاخ های کویل، نسبت دوشاخ هوا حساس تر هستند. زیرا در هنگام کار اصطکاک کمتری ایجاد می کند و به چرخ جلو اجازه می دهد تا زمین را در حین دوچرخه سواری به طور مداوم طی کند. منحنی سرعت فنر کویل ها نیز باعث می شود که سیستم تعلیق کمی درگیر باشد. این امر به ویژه در هنگام سوار شدن به مسیرهای ناهموار یا بخش های سنگی به خوبی عمل کند. این ویژگی ها به بهبود کشش کمک می کند. دوشاخ های کویل برای مسیرهای دوچرخه سواری با سطوح ناهموار مانند شن یا ماسه عالی هستند.
دوچرخه سواری راحت و بدون دردسر
دوشاخ های کویل، حساسیت بالایی دارند که دوشاخ های هوا ممکن است به آن واکنش نشان ندهند. همچنین هنگام سوار شدن بر روی یک سطح ناهموار، لرزش کمتری را احساس خواهید کرد. این به لطف حساسیت بالای دوشاخ کویل امکان پذیر است. این باعث می شود که دوچرخه سواری راحت تر شود. همچنین، دست های شما به این سرعت خسته نمی شوند زیرا ارتعاشات کمتری وجود دارد. سرعت فنر دوشاخ های کویل نیز باعث می شود دوچرخه به شیوه ای کنترل شده تر حرکت می کند. کسانی که درد مفاصل یا کمردرد دارند از کیفیت دوچرخه سواری نرم و راحت تر با دوشاخ های کویل استقبال خواهند کرد.
قابلیت سریعتر حرکت کردن دوچرخه
بیشتر دوچرخه سواران با دوشاخ کویل، کمی سریعتر از دوشاخ هوا دوچرخه سواری می کنند. دلیل اصلی حساسیت بالای آن است و به چرخ جلو اجازه می دهد تا خطوط زمین را بهتر طی کند و کشش را بهبود می بخشد. این به نوبه خود باعث می شود تا ترمز بهتری انجام دهید.
بیشتر از محدوده تعلیق قابل استفاده است
نرخ فنر خطی دوشاخ کویل به شما امکان می دهد تا از کل محدوده تعلیق استفاده کنید. این مسئله امکان پذیر است زیرا نیروی مورد نیاز برای فشرده سازی سیستم تعلیق که در سراسر محدوده ثابت می ماند. هنگامی که می توانید از کل محدوده استفاده کنید، سیستم تعلیق می تواند کار بهتری برای جذب ضربه های بزرگ در حین مسیر انجام دهد.
بادوام تر و قابل اعتمادتر
دوشاخ های کویل، دارای قطعات متحرک کمتری هستند که ممکن است خراب شوند. به عنوان مثال در داخل آن آب بندی کمتری وجود دارد و دریچه هوا اصلا وجود ندارد. این بدان معنی است که قطعات کمتری وجود دارد که می تواند آلوده شود. همچنین، اتاقک هوا نیز وجود ندارد. درنهایت، لازم نیست نگران نشت هوا باشید.
به صرفه تر
دوشاخ های کویل در ابتدا کمی گران تر از دوشاخ های هوا هستند. آنها معمولاً در طول عمر خود هزینه کمتری دارند. زیرا به تعمیر و نگهداری کمتری نیاز دارند. به عنوان مثال، اگر دوچرخه خود را برای 10 سال نگه دارید، ممکن است فقط 20 بار نیاز به سرویس دوشاخ دوچرخه نیاز داشته باشید اما ممکن است لازم باشد در همان دوره 10 ساله، 30 بار یک دوشاخ هوا را سرویس کنید. هرچه کمتر مجبور به انجام تعمیر و نگهداری باشید، پول بیشتری پس انداز خواهید کرد. البته، همواره باید از آن نگهداری کنید یا اگر زودتر فرسوده شد، زودتر برای تعمیر آن اقدام کنید.
یکی از هزینه های اضافی که ممکن است برای دوشاخ های کویل خرج کنید، خرید کویل های مختلف است. اگر می خواهید نرخ فنر دوشاخ خود را تغییر دهید، باید یک پک جدید بخرید. قیمت کویل های تیتانیوم بیشتر از فولاد است. اگر از نوع تنظیم دوشاخ های خود راضی هستید، هرگز نگران تعویض دوشاخ کویل نخواهید بود. آنها تقریباً برای همیشه دوام می آورند.
معایب دوشاخ کویل
تنظیم کمتر
برای تغییر نرخ فنر دوشاخ کویل دوچرخه، باید کویل ها را با مدل های سفت تر یا نرم تر را جایگزین کنید. ممکن است فقط 3 یا 4 مدل کویل وجود داشته باشد که با دوشاخ شما سازگار باشد. گاهی اوقات نرخ فنر ایده آل شما در دوشاخ کویل می تواند بین دو اندازه قرار گیرد و شما نمی توانید نرخ فنر مورد نظر خود را دقیقاً مانند یک دوشاخ هوا شماره گیری کنید. اگر یک دوچرخه کوهستان جدید با دوشاخ کویل خریداری می کنید، ممکن است مجبور شوید دوشاخ را از همان ابتدا تعویض کنید.
همچنین، شما نمی توانید پیشرفت دوشاخ های کویل را تنظیم کنید. آنها به صورت خطی عمل می کنند. شما می توانید با تنظیم پیش بارگذاری، افتادگی را به خوبی تنظیم کنید. بیشتر دوشاخ های کویل به شما امکان تنظیم میرایی را می دهند. گاهی اوقات شما فقط می توانید میرایی برگشتی را تنظیم کنید. مدل های بالاتر به شما امکان می دهند میرایی تراکم را نیز تنظیم کنید.
سختی تنظیم
برای تغییر نرخ فنر دوشاخ کویل، باید کویل ها را تعویض کنید. این شامل جدا کردن دوشاخ است. این یک کار بسیار بزرگ است که به برخی ابزارها و دانش مکانیکی نیاز دارد و بدان معنی است که شما نمی توانید به راحتی نرخ فنر را با شرایط مختلف مسیر یا وزن سوار تنظیم کنید. اگر در مسیر ناهموار دوچرخه سواری می کنید، باید از تنظیمات فعلی خود استفاده کنید یا برای تعویض کویل‌ها وقت بگذارید. در صورت افزایش یا کاهش وزن، باید کویل های جدید بخرید و آنها را تعویض کنید. شما نمی توانید قبل از هر دوچرخه سواری نرخ فنر خود را تنظیم کنید یا به راحتی مانند یک دوشاخ هوا تنظیمات را در حین حرکت در مسیر انجام دهید.
سنگین تر
به طور متوسط، یک دوشاخ کویل 300-500 گرم بیشتر از یک دوشاخ هوای مشابه است. یک دوشاخ کویل سبک، وزنی حدود 2100 گرم دارد. در حالی که یک دوشاخ هوای سبک وزن، حدود 1600 گرم دارد. دوشاخ های کویل وزن بیشتری دارند. زیرا کویل های فلزی سنگین، برای ایجاد مقاومت استفاده می کنند در حالی که دوشاخ های هوا از هوای بدون وزن برای ایجاد مقاومت استفاده می کنند. تفاوت وزن به سرعت فنر کویل ها نیز بستگی دارد. به طور معمول، کویل هایی با نرخ فنر بالاتر وزن بیشتری دارند.
تطبیق پذیری کمتر
از آنجایی که تنظیم آنها بسیار سخت تر است، نمی توانید به راحتی دوشاخ کویل خود را برای هر سواری بهینه کنید. همچنین نمی توانید به راحتی دوشاخ را برای انواع مختلف دوچرخه سواری کوهستان تنظیم کنید. این باعث می‌شود دوچرخه‌های دارای دوشاخ های کویل کمی کمتر تطبیق‌پذیر باشند.
ایجاد سروصدا
این امکان وجود دارد که کویل فلزی در حین فشرده سازی به دیواره داخلی بدنه دوشاخ برخورد کند. وقتی این اتفاق می‌افتد، صدایی از آن ها می‌شنوید. اگر فنر پیش بار کافی نداشته باشد، می تواند به پایه دوشاخ برخورد کند و صدایی ایجاد کند. درزگیرهای فرسوده، می توانند باعث ایجاد صدا در دوشاخ شوند. اگر دوشاخ کویل شما به درستی نگهداری و تنظیم شده باشد، باید بی سر و صدا کار کند.
انتخاب دوشاخ و دوچرخه کمتر
اگر وارد یک دوچرخه فروشی شوید، متوجه می‌شوید که این روزها تعداد کمی از دوچرخه‌ها با دوشاخ های کویل عرضه می‌شوند. اگر به خرید یک دوشاخ کویل جدید برای نصب روی دوچرخه فعلی خود می روید، متوجه خواهید شد که گزینه ها تا حدودی محدود هستند.
ایجاد گرما در دوشاخ کویل و هوا
هنگامی که یک دوشاخ به طور مداوم فشرده می شود و دوباره به حالت قبل برمی گردد، اصطکاک در سیستم باعث ایجاد گرما می شود. این اصطکاک هم از کارکردن و هم از مالش مهر و موم به قسمت های متحرک داخل دوشاخ ناشی می شود. به طور کلی، دوشاخ ها به اندازه ای گرم نمی شوند که بر عملکرد آن ها تأثیر بگذارند. از سوی دیگر، کمک فنرهای عقب ممکن است بیش از حد گرم شوند و عملکرد آن کاهش یابد. این بیشتر در شوک دهنده های هوا اتفاق می افتد. هوای تحت فشار همچنین می تواند گرم شده و منبسط شود و نرخ فنر را کمی افزایش دهد. گرما ممکن است باعث کاهش ویسکوزیته روغن شود و باعث شود که دوچرخه سواری کمی خشن تر شود.
دلایل زیادی وجود دارد که دوشاخ ها بیش از حد گرم نمی شوند. اول، نرخ فنر کمتر است بنابراین انرژی کمتری به دمپر می رود. این امکان پذیر است زیرا دوشاخ ها نسبت به کمک فنرهای عقب جابجایی بیشتری دارند. دوشاخ ها نیز حجم بیشتری نسبت به کمک فنرهای عقب دارند. حجم هوا و روغن هر دو بیشتر است. این باعث ایجاد یک منطقه بزرگتر می شود که در آن گرما می تواند پخش شود. در یک مسیر طولانی در سراشیبی، ممکن است مقداری گرما در دوشاخ هوا ایجاد شود، اما نگرانی در مورد آن کافی نیست.
مسافت دوشاخ تعلیق
مسافت دوشاخ (Fork travel) طولی است که دوشاخ شما می تواند فشرده شود. میزان مسیر طی شده، بستگی به نوع دوچرخه سواری کوهستانی دارد. انواع مختلف دوچرخه های کوهستانی که از کمترین دوشاخ تا بیشتر سفرهای دوشاخ سفارش داده شده اند که عبارتند از:
دوچرخه های کوهستانی کراس کانتری (Cross country mountain bikes)
بین 80 تا 100 میلی متر مسیر دوشاخ دارند. این کمترین میزان مسافتی است که با یک دوچرخه کوهستان مدرن پیدا می کنید. این دوچرخه ها برای دوچرخه سواری در مسیرهای دوچرخه سواری، جاده های سنگ ریزه و برخی مسیرهای آسان طراحی شده اند.
دوچرخه‌های تریل (Trail bikes)
بیشتر دوچرخه‌های کوهستانی هاردتیل معمولاً دارای دوشاخه‌ای با حدود 120 تا 140 میلی‌مترهستند. این دوچرخه ها برای دوچرخه سواری کوهستانی در سراسر جهان طراحی شده اند. آنها می توانند به خوبی بالا و پایین بروند و با انواع موانع به خوبی برخورد کنند. این یک میان رده خوب بین دوچرخه های کراس کانتری و کوهستانی سراشیبی است. اگر به تازگی به دوچرخه سواری در کوهستان می پردازید، محدوده خوبی برای شروع است.
دوچرخه های تمام کوهستان (All-mountain bikes)
معمولاً 130-160 میلی متر مسیر دوشاخ دارند. آنها به اندازه کافی استقاومت دارند تا بتوانند همه چیز را مدیریت کنند. علاوه بر این، آنها به گونه ای طراحی شده اند که به اندازه کافی سبک و کارآمد باشند تا بتوانند برخی از مسافت های طولانی را مدیریت کنند.
دوچرخه‌های کوهستانی Enduro
معمولاً 150 تا 180 میلی‌متر مسیر دوشاخ دارند. این مسافت بزرگ به مسابقه‌دهنده‌های اندرو اجازه می‌دهد تا به سرعت از تپه‌ها پایین بیایند. دوچرخه‌های اندرو هنوز به اندازه کافی سبک هستند تا از تپه‌ها بالا بروند.
دوچرخه های کوهستانی در سراشیبی
معمولاً بین 180 تا 200 میلی متر مسیر دوشاخه دارند. این دوچرخه ها طوری طراحی شده اند که مسیرهای سراشیبی ناهموار را به سرعت طی کنند. آنها همچنین می توانند سقوط و پرش های بزرگ را تحمل کنند. راندمان رکاب زدن و بالا رفتن اهمیت کمتری دارد.
به طور کلی، برای دوشاخ های مسافرتی کوتاهتر (80-140 میلی متر) هر دو مدل هوا یا کویل به خوبی کار می کنند. برای دوشاخ های مسافرتی طولانی تر (140+ میلی متر)، دوشاخ های کویل ترجیح داده می شوند. این بیشتر به دلیل پشتیبانی اضافی در اواسط سفر و نرمی است که نرخ فنر خطی ارائه می دهد. البته، دوشاخ های هوا یا کویل می توانند برای هر نوع دوچرخه سواری کوهستانی به خوبی کار کنند. اکثر متخصصان این روزها هنوز از دوشاخ هوا استفاده می کنند.
نوع دیگر: دوشاخ های هیبریدی هوا یا کویل
چند شرکت وجود دارند که فنرهای دوشاخ هیبریدی را ارائه می دهند. اینها بیشتر مزایای فنرهای کویل را با معایب بسیار کمی ارائه می دهند. آنها اساساً دوشاخ ها را با فنر هوا می پیچند که در انتهای سفر فعال می شود. ایده این است که فنر هوا مقداری پیشروی را برای کاهش احتمال پایین آمدن فراهم می کند. از نظر عملکرد، دو شاخ های هیبریدی هوا/کویل ایده آل هستند. اشکال این است که دو شاخ های هوا / کویل وزن و پیچیدگی را اضافه می کنند. آنها از فنرهای هوا یا سیم پیچ سنگین تر هستند.
دوشاخ هوا مناسب چه کسانی است؟
دوشاخ هوا برای کسانی که در زمین‌های مختلف سوار می‌شوند، مانند کراس کانتری و همچنین سوارکاران تریل، ایده‌آل هستند. کسانی که دوست دارند از دوچرخه خود برای چندین نوع سواری استفاده کنند، می توانند از قابلیت تنظیم دو شاخ هوا نیز بهره مند شوند. قابلیت تنظیم آسان و گسترده به شما این امکان را می دهد که سیستم تعلیق خود را برای سواری در شرایط مختلف مسیر و تحمل وزن های مختلف تنظیم کنید. شما می توانید یک دوشاخ هوا را تقریباً برای هر موقعیتی بهینه کنید.
برخی از دوچرخه سواران نیز از سرعت فنر پیشرونده دوشاخ هوا لذت می برند. کسانی که سواری پر جنب و جوش تر را ترجیح می دهند از ویژگی های سواری دوشاخ هوا لذت خواهند برد. اگر به وزن دوچرخه خود اهمیت می دهید، از وزن سبک تر دوشاخ های هوا نیز قدردانی خواهید کرد. خرید دوشاخ هوا نیز کمی ساده تر است زیرا گزینه های بیشتری در بازار وجود دارد.
چه کسی باید از دوشاخ کویل استفاده کند؟
دوشاخ های کویل برای کسانی که در سراشیبی، اندرو، مسیرهای ناهموار سوار می شوند، ایده آل هستند. حساسیت بالای برآمدگی های کوچک، سواری راحت‌تری در مسیرهای ناهموار ایجاد می‌کند. به عنوان یک مزیت اضافه، حساسیت به ضربه با نگه داشتن چرخ جلو روی زمین، کشش را افزایش می دهد. دوشاخ های کویل نیز برای کسانی که دوست ندارند مرتب تعمیر و نگهداری را انجام دهند عالی هستند. بیشتر دوچرخه سواران فقط یک بار در سال باید دوشاخ کویل خود را سرویس کنند. این نصف دفعات دوشاخ هوا است.
جمع بندی
این انتخاب به نوع دوچرخه سواری شما، میزان قابلیت تنظیم مورد نیاز و ترجیح شخصی شما بستگی دارد. برای تریل سواری عمومی یا کراس کانتری، دوشاخ هوا به طور کلی گزینه بهتری است. قابلیت تنظیم آسان دوشاخ برای انواع مختلف زمین یک ویژگی خوب است. دوچرخه شما را بسیار متنوع تر می کند. برای کسانی که در سراشیبی یا در مسیر های سخت دوچرخه سواری می کنند و به مسافرت زیادی نیاز دارند، احتمالاً یک دوشاخ کویل گزینه بهتری است. نرخ خطی فنر و حداقل چسبندگی به دوچرخه عملکرد عالی می دهد. حساسیت، نرمی و کشش بیشتر، استفاده از دوشاخ های کویل را لذت بخش می کند. این اجرا باعث ایجاد اعتماد به نفس نیز می شود.
امیدوارم این راهنما به شما در تصمیم گیری کمک کرده باشد. شما مشتری همیشگی و وفادار دوچرخونه، درصورت نیاز برای مشاهده و تهیه انواع دوشاخ دوچرخه به بخش خرید دوشاخ دوچرخه از فروشگاه دوچرخونه مراجعه نمایید. همچنین، می توانید در صورت نیاز برای مشاهده و تهیه انواع دوچرخه کوهستان به بخش خرید دوچرخه در فروشگاه دوچرخونه مراجعه نمایید.
شما دوست عزیز و وفادار دوچرخونه ای، در صورتی که تجربه ای در زمینه خرید و نکات مهم و رایج انواع دوشاخ دارید، در بخش نظرات با ما و سایر دوستان به اشتراک بگذارید.
منبع:
https://wheretheroadforks.com/coil-fork-vs-air-fork-pros-and-cons/
بدون دیدگاه