گریپ های فرمان، نقش مهمی در راحتی و هدایت دوچرخه دارند. به هر حال، آن ها یکی از ابزارهایی هستند که در تماس مستقیم با دوچرخه از آن استفاده می کنید. گریپ فرمان دوچرخه، بر توانایی شما برای هدایت، تعویض دنده و ترمز تاثیر می گذارد. دوچرخه سواری با گریپ های فرمان نامناسب، می تواند منجر به بی حسی دست، تاول، گرفتگی و حتی خستگی شود. در این مقاله، به تشریح همه انواع گریپ های دوچرخه می پردازدیم تا به شما کمک کنیم که بهترین و راحت ترین سبک را برای دستان خود انتخاب کنید.
علاوه بر این در این مقاله، در مورد انواع گریپ، جنس آن، سیستم های اتصال، اندازه ها، شکل ها و موارد دیگر صحبت خواهیم کرد. در قسمت دوم این مقاله نیز، یک آپشن دیگر گریپ فرمان را مشخص می کنیم که آن نوار فرمان است. همچنین، دستکش‌های دوچرخه‌سواری را نیز در ادامه مورد بررسی قرار می دهیم.
سبک ها و طرح های گریپ دوچرخه
وقتی نوبت به انتخاب گریپ برای دوچرخه می رسد، مهم ترین نکته طراحی و ظاهر آن است. گریپ ها دارای طیف گسترده ای از اشکال، ضخامت ها و بافت ها هستند. در این بخش، سبک های مختلفی از گریپ های فرمان را که باید انتخاب کنیم، مورد بررسی قرار می دهیم.
گریپ های ارگونومیک (Ergonomic Grips)
این گریپ ها، غیر گرد و دارای یک بخش شبیه «بال» هستند که برای راحتی بیشتر دست و مچ شما طراحی شده اند. هدف از طراحی این است که به شما کمک کند تا مچ دست خود را در وضعیت طبیعی و سالم نگه دارید. این موقعیت، درد مچ و بی حسی دست را کاهش می دهد. بدون گریپ های ارگونومیک، زمانی که دست‌هایتان خسته می‌شوند، تمایل دارید مچ دست خود را به عقب بچرخانید که می تواند باعث رنجش شما شود. این نوع گریپ، همچنین وضعیت خوبی را ایجاد می کند که می تواند درد کمر و گردن را کاهش دهد.
هنگام نصب گریپ های ارگونومیک، آن ها را به گونه ای قرار دهید که بال کمی پایین تر از جایی که مچ شما به طور طبیعی در حین دوچرخه سواری قرار دارد، قرار بگیرد. هنگامی که مچ دست خسته می شود و آن را شل می کنید، بال آن ها را در موقعیت ارگونومیک ایده آل نگه می دارد.
گریپ های Plain Gauge
این نوع گریپ ها که به آن دسته های استاندارد یا سنتی نیز می گویند، ابتدایی ترین و رایج ترین نوع سبک هستند. گریپ های Plain Gauge، در تمام طول خود ضخامت یکسانی دارند. آن ها به شکل یک استوانه هستند و معمولاً می لغزند و از لاستیک، سیلیکون یا فوم ساخته می شوند. برخی از مدل ها دارای برجستگی یا برآمدگی هستند که بین انگشتان شما قرار می گیرد و بسیار راحت است.
گریپ به همراه نوار یکپارچه (Grips with Integrated Bar Ends)
برخی از گریپ ها، انتهای میله فرمان را ادغام می کنند. انتهای دسته فرمان، میله های کوتاهی هستند که از انتهای گریپ دوچرخه، به سمت جلو قرار دارند. هدف از طراحی، این است که به شما موقعیت راحتی را روی فرمان های مسطح بدهد. این می تواند راحتی را بهبود بخشد و خستگی مچ را در سواری های طولانی، کاهش دهد. این نوع گریپ، برای گردش عالی است. بسیاری از گریپ های ارگونومیک هم، دارای انتهای میله هستند. در ادامه، نوار فرمان را بیشتر مورد بررسی قرار خواهیم داد.
گریپ های مرکب دوگانه (Dual Compound Grips)
گریپ های مرکب دوگانه، معمولا از انواع مختلف لاستیک ساخته می شوند. یک جنس سخت تر، پایه گریپ و یک ماده نرم‌تر لایه بالایی گریپ را تشکیل می‌دهد که در آن دست‌ها گریپ را نگه می‌دارند. ایده این نوع گریپ این است که لایه سخت‌تر، میله را در بر می‌گیرد تا از لغزش یا پیچ خوردن آن جلوگیری کند. لایه نرم تر نیز، در دست گرفتن راحت تر است. طراحی این نوع گریپ، به خوبی صورت گرفته است اما یک اشکال دارد. به طور کلی، گریپ های مرکب دوگانه در سمت ضخیم تر قرار دارند. دوچرخه سوارانی که گریپ های نازک تر را ترجیح می دهند، ممکن است بخواهند از گریپ های ترکیبی دوگانه استفاده نکنند. البته این به سلیقه شخصی و اندازه دست شما نیز بستگی دارد.
گریپ های فلنج دار یا بدون فلنج (Flanged / Flangeless grips)
فلنج ها دیسک های لاستیکی نزدیک دهانه یا داخل گریپ هستند. آنها عمدتا، ظاهری کلاسیک به دوچرخه می دهند. این گریپ ها به گونه ای طراحی شده اند که از سر خوردن دست شما از روی گریپ جلوگیری می کنند. این نوع گریپ ها، در دوچرخه های BMX و برخی از دوچرخه های کوهستان رایج هستند.
گریپ های قفلی (Lock-On Grips)
گریپ های قفلی، دارای کلاس های فلزی در انتهای آن هستند که با پیچ های آلن به فرمان قفل می شوند. آنها در جای خود پیچ می شوند. مزیت این طراحی این است که گریپ ها به اطراف نمی لغزند. این گریپ های قفلی، در همه گروه های دوچرخه سواری که از گریپ استفاده می کنند، از جمله دوچرخه سواری در کوهستان، تورهای دوچرخه سواری و رفت و آمد محبوبیت دارند. در ادامه، بیشتر در مورد گریپ های قفلی صحبت خواهیم کرد.
ضخامت گریپ
گریپ ها، ضخامت های مختلفی دارند. دوچرخه سوارانی که دستان نسبتا بزرگ تری دارند، ممکن است گریپ های ضخیم تر برای آن ها مناسب باشد. اما دوچرخه سوارانی که دست‌های کوچک‌تری دارند، ممکن است گریپ های باریک‌تر برای آن ها مناسب تر باشد. این انتخاب به سلیقه شخصی و آناتومی دست شما بستگی دارد. برای اینکه بدانید کدام ضخامت گریپ مناسب دست شماست، فقط باید چند اندازه مختلف را امتحان کنید. به طور کلی، گریپ های ضخیم تر برای همه ی دوچرخه های کوهستان ترجیح داده می شود. علاوه بر این گریپ های ضخیم‌تر، لرزش کمتری را ایجاد می‌کنند. زیرا ضخامت بیشتری برای کنترل ضربه دارند. برخی از دوچرخه سواران، احساس می‌کنند که گریپ های ضخیم باعث راحتی در مسیر می شود.
بافت یا الگوی گریپ
الگوی مختلفی روی سطح گریپ استفاده می شود. برخی از این گریپ ها صاف هستند. برخی دیگر، الگوی وافل دارند. همچنین برخی از آنها دارای برجستگی بین انگشتان یا برآمدگی کف دست هستند. طراحی گریپ در راحتی سوارکار نقش اساسی دارد. همچنین به‌عنوان نوعی آج عمل می‌کند که به دست شما کشش می‌دهد تا وقتی خیس یا عرق می‌شود، فرمان زیر دستتان نمی‌لغزد. برخی از این گریپ ها، برای استفاده با دستکش و برخی برای دستان خالی طراحی شده اند.
جنس گریپ فرمان دوچرخه
گریپ، نقش مهمی در دوام، راحتی، هزینه، زیبایی شناسی و احساس کلی هنگام سواری دارد. برخی از این مواد، روی دست احساس خوبی دارند اما به راحتی شکسته یا پاره می شوند. برخی دیگر دوام زیادی دارند اما در صورت استفاده بدون دستکش باعث ایجاد تاول می شوند. موادی نیز موجودند که زیبا به نظر می رسند اما بیش از حد لیز هستند. با این حال، اگر احساس راحتی با گریپ دوچرخه خود ندارید، می توانید آن را تعویض کنید. هنگامی که قصد انتخاب جنس گریپ را دارید، چند نکته را باید در نظر بگیرید که آیا با دستکش دوچرخه سواری می کنید و همچنین بودجه شما چقدر است. محبوب ترین جنس های گریپ فرمان دوچرخه عبارتند از:
گریپ های لاستیکی (Rubber grips)
این رایج ترین جنس گریپ است. دلیل اصلی این است که گریپ های لاستیکی ارزان هستند. همچنین دوام و ماندگاری بالایی دارند. گریپ های لاستیکی اساساً نیاز به تعمیر و نگهداری ندارند. این ماده در معرض نور UV تجزیه نمی شود. علاوه بر این، گریپ های لاستیکی مقدار خوبی از شوک و لرزش را از جاده یا مسیر جذب می کنند. آن ها همچنین مقداری عایق را ارائه می دهند که می تواند دستان شما را در طول زمستان گرمتر نگه دارد. اشکال اصلی گریپ های لاستیکی این است که آن ها قابلیت تنفس ندارند. آن ها اجازه نمی دهند عرق شما تخلیه یا جذب شود. به همین دلیل، هنگام استفاده از گریپ های لاستیکی، تاول ها راحت تر ایجاد می شوند.
گریپ های سیلیکونی (Silicone grips)
این دسته ها سبک وزن هستند، در هر شرایط آب و هوایی چسبندگی را فراهم می کنند و خاصیت جذب لرزش عالی دارند. یکی دیگر از مزایای آن ها این است که در برابر اشعه ماوراء بنفش مقاوم هستند. بنابراین وقتی در معرض نور خورشید قرار می گیرند سفت نمی شوند یا تخریب نمی شوند. اشکال اصلی گریپ های سیلیکونی این است که بسیار شکننده هستند. اگر تصادف کنید یا دوچرخه خود را به سطح ساینده تکیه دهید، ممکن است پاره شود. انتهای میله یا درپوش انتهایی می تواند به جلوگیری از این امر کمک کند. این روزها گریپ های سیلیکونی در بین دوچرخه سواران کوهستان بسیار محبوب است.
گریپ های چوب پنبه ای (Cork grips)
مزیت اصلی این است که چوب پنبه به سرعت خشک می شود. عرق به اطراف نمی چسبد و دستان شما را لیز نمی کند. خاصیت خشک شدن سریع نیز احتمال ایجاد تاول را کاهش می دهد. چوب پنبه نیز بادوام و ماندگار است. یکی از ویژگی های جالب چوب پنبه این است که به دلیل طبیعی بودن کاملاً سازگار با محیط زیست است. اشکال اصلی گریپ های چوب پنبه ای هزینه آن است. چوب پنبه یکی از گران ترین گزینه های گریپ است.
گریپ های ژله ای (Gel grips)
یکی از راحت ترین گریپ های موجود در بازار هستند. اغلب اوقات تولیدکنندگان برای بهبود دوام، ژل را با لاستیک ترکیب می کنند. از نظر قیمت، گریپ های ژله ای نیز بسیار مقرون به صرفه هستند. یکی از اشکالات این است که ژل عرق را تخلیه یا جذب نمی کند، بنابراین اگر با دستکش سوار نمی شوید، تاول ها شایع خواهند بود.
گریپ های چرمی (Leather grips)
جذابیت اصلی گریپ های چرمی، ظاهر است. چرم یک ماده کلاسیک و طبیعی است که بسیار زیبا به نظر می رسند. این جنس نسبت به سایر جنس های گریپ گرانتر است. چرم در هنگام خیس شدن نیز لیز می شود. این می تواند به کنترل شما آسیب برساند.
گریپ های فوم (Foam grips)
این دسته ها ارزان و سبک هستند. عرق را جذب می کنند که به کاهش تاول ها کمک می کند. اشکال اصلی فوم این است که وقتی در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار می گیرد خیلی سریع تجزیه می شود. همچنین اگر دوچرخه را رها کنید یا آن را به چیزی ساینده تکیه دهید، به راحتی پاره می شود. این به این معنی است که مجبور خواهید بود مکرر گریپ های خود را تعویض کنید. در بین دوچرخه سواران کوهستان محبوب بودند تا زمانی که حدود 10 سال پیش گریپ های سیلیکونی جای آن ها را گرفتند.
گریپ های آلومینیومی (Aluminum)
اغلب انتهای میله ها یا یقه های قفلی از آلیاژ آلومینیوم ساخته می شوند. چند شرکت نیز گریپ های آلومینیومی آنودایز شده را تولید می کنند. اینها گاهی اوقات با چرم یا لاستیک ترکیب می شوند. این ماده سبک وزن و بادوام است و دچار زنگ زدگی یا پوسیدگی نمی‌شود. اشکال این است که گریپ های فلزی در صورت خیس بودن، در صورتی که هیچ نوع پوشش، پوشش یا بافتی برای چسبندگی بیشتر نداشته باشند، می توانند لغزنده شوند. این ماده در زمستان نیز سرد می شود.
گریپ های چوب یا بامبو (Wood or bamboo)
تعداد انگشت شماری از شرکت ها گریپ ها را از مواد طبیعی غیر سنتی مانند چوب و بامبو می سازند. این گریپ ها تقریباً فقط برای ظاهر هستند. آن ها ظاهر طبیعی جالبی به دوچرخه می دهند. در کاهش لرزش یا دوام تاثیر چندانی ندارند.
ممکن است در ساخت گریپ فرمان دوچرخه، از ترکیبی از مواد مختلف استفاده کنند. به عنوان مثال، گریپ های چوب پنبه ای ممکن است دارای بخش های لاستیکی نیز باشند. این مسئله می تواند هزینه را کاهش دهد و دوام را افزایش دهد. گریپ های ژل ممکن است یک لایه لاستیکی داشته باشند تا کمی سفت تر به نظر برسند. گریپ هایی که از دو ماده ساخته می شوند، گریپ های مرکب دوگانه نامیده می شوند. در ادامه، در قسمت دوم این مقاله با عنوان “راهنمای خرید بهترین گریپ فرمان دوچرخه (2)“ که در وبلاگ دوچرخونه، موجود می باشد، در آن به بررسی انواع گریپ دوچرخه خواهیم پرداخت. در صورت تمایل با ما همراه باشید. همچنین در صورت نیاز، برای مشاهده و تهیه گریپ دوچرخه به بخش خرید گریپ فرمان دوچرخه از فروشگاه دوچرخونه مراجعه نمایید.
شما دوست عزیز و وفادار دوچرخونه ای، در صورتی که تجربه ای در زمینه خرید انواع گریپ و دوچرخه دارید، در بخش نظرات با ما و سایر دوستان به اشتراک بگذارید.
مقالات پیشنهادی و مکمل:
- در هنگام خرید دوچرخه کوهستان، به چه نکاتی توجه کنیم؟ (۱)
- در هنگام خرید دوچرخه جاده ای به چه نکاتی توجه کنیم؟ (۱)
- نحوه انتخاب انواع کیف دوچرخه
منبع:
https://wheretheroadforks.com/types-of-bike-handlebar-grips/
بدون دیدگاه