دوچرخه سواری کوهستان، راهی سرگرم کننده برای ورزش و ارتباط با طبیعت است. در مقایسه با دوچرخه های جاده ای، دوچرخه های کوهستان دارای ویژگی های زیر هستند:
- لاستیک های عریض تر با آج مقاوم برای پایداری و دوام در زمین های خارج از جاده.
- موقعیت صندلی دوچرخه و دسته فرمان ها به گونه ای است که نسبت به دوچرخه جاده حالت قائم و ایستاده تری روی دوچرخه دارید و دید بهتری به منظره اطراف خود دارید.
- سیستم های تعلیق در برخی از این دوچرخه ها، برای سواری راحت تر ضربه های حاصل از موانع را جذب می کنند.
راه های زیادی برای لذت بردن از دوچرخه سواری کوهستانی وجود دارد و حتما لازم نیست در کوه باشید. از مسیرهای آرامش بخش در جاده های عریض گرفته تا مسیرهای چالش برانگیز با موانع زیاد، می توانند مسیرهای مناسبی برای دوچرخه سواری با دوچرخه کوهستان باشند. برای مطالعه بیشتر در مورد سایر انواع دوچرخه می توانید به مقاله انواع دوچرخه مراجعه کنید.
در این مقاله، ما اصول اولیه آنچه را که باید قبل از شروع دوچرخه سواری کوهستان بدانید، به شما می گوییم. از جمله مروری بر انواع مختلف زمین های دوچرخه سواری کوهستان، سبک های دوچرخه سواری کوهستان و اصول اولیه آمادگی برای تجربه ای سرگرم کننده در مسیرها.
مسیرهای دوچرخه سواری کوهستان
در ابتدا ممکن است از مسیرهایی استفاده کنید که نسبتاً صاف و مسطح هستند، اما با کسب تجربه، به تدریج توانایی شما برای سواری در مسیرهای شیب دار با موانع زیاد توسعه می یابد. مسیرهای مخصوص دوچرخه کوهستان، معمولاً با سطح مهارت (مبتدی، متوسط، حرفه ای و فوق حرفه ای) مشخص می شوند.
- مسیرهای باریک یا یک طرفه، رایج ترین نوع مسیرها هستند. گرچه این مسیرها باریک هستند، ولی باز هم عرض های متفاوتی دارند. گاهی عرض آن حتی از عرض شانه های شما هم کمتر است و گاهی فقط به اندازه عبور دو دوچرخه از کنار یکدیگر است. بسیاری از این مسیرهای باریک، یک طرفه هستند و شما را به مسیری هدایت می کنند که انتهای آن منظره ای لذت بخش در انتظارتان است.
- مسیرهای دو طرفه، به طور معمول دو برابر (یا بیشتر) عریض تر از مسیرهای باریک هستند. همچنین فضای کافی برای سواری دو دوچرخه سوار در کنار یکدیگر را دارند. اغلب مسیرهای دوطرفه جاده های چوبی یا جاده های آتش نشانی قدیمی و رهاشده هستند. یا از مسیرهای کنار تیر برق، جایی که لاستیک وسایل نقلیه دو مسیر واحد ایجاد کرده، ساخته شده اند. مسیرهای دوطرفه، نسبت به مسیرهای یک طرفه، معمولا چالش کمتری دارند و نیاز به تکنیک های سواری خیلی حرفه ای ندارند.
- پارک های دوچرخه سواری کوهستانی، اغلب دارای تمام چالش های ممکن برای سواری کوهستانی هستند. در همه جای مسیرها باید انتظار انواع فراز و نشیب را داشته باشید. از مسیرهای زیرگذری شهری گرفته، تا مسیرهای صعودی و نزولی با شیب های زیاد. منتظر موانعی مانند پل های بلند، رمپ ها، پرش از ارتفاع های مختلف، مسیرهای U شکل و مسیرهای خیلی باریک باشید.
سبک های دوچرخه سواری کوهستان
بسیاری از تولید کنندگان دوچرخه، دوچرخه های خود را بر اساس سبک های دوچرخه سواری کوهستانی زیر دسته بندی می کنند:
- دوچرخه سواری تریل (trail): این سبک، متداول ترین سبک دوچرخه سواری کوهستانی است زیرا این سبک تنها در یک مسابقه خاص دسته بندی نمی شود. اگر علاقمند به ملاقات با دوستان در مسیر پیاده روی محلی هستید و ترکیبی فراز و نشیب ها در مسیر خود دارید، این سبک برای شما مناسب است. این سبک دوچرخه ها، همزمان هم کارایی مناسبی دارند، هم برای تفریح مناسب اند و هم وزن کلی معقولی دارند.
- دوچرخه سواری کراس کانتری: این سبک سواری معمولاً به معنی سواری سریع همراه با صعود سنگین است. طول مسیرها بین کمتر از ۱۰ مایل تا بیش از ۲۵ مایل متغیر است. این دوچرخه ها دارای وزن سبک و کارایی بالا هستند. اگر قصد رقابت دارید یا می خواهید در مسیرهای محلی خود یک مسابقه دوستانه انجام دهید، این سبک دوچرخه ها مناسبند.
- دوچرخه سواری اندرو: این سبک سواری شامل انواع مختلف فراز و نشیب است. دوچرخه های مخصوص اندرو به گونه ای طراحی شده اند که در فرودهای با شیب زیاد به خوبی عمل می کنند. در عین حال به اندازه کافی سبک و فرز هستند تا در سربالایی ها کارایی مناسبی داشته باشند.
اصطلاح اندرو از دنیای مسابقات گرفته شده است. اندرو مسابقه ای را توصیف می کند که دارای مسیرهای سرازیری و سربالایی غیرمنتظره است. برنده کسی است که سریعترین زمان ترکیبی را در این فراز و نشیب ها داشته باشد.
- دوچرخه سواری دانهیل: این نوع سواری بیشتر در پارک های دوچرخه سواری با مسیرهای U شکل و سرازیری های زیاد انجام می شود. سوارکاران این سبک، دوچرخه های بزرگ و محکم سوار می شوند و کلاه ایمنی کامل و ساق بند می پوشند. این دوچرخه ها دارای اجزای با دوام تر و دنده های کمتر هستند. سیستم تعلیق آن باعث می‌شود کمترین نوسانات ممکن حاصل از سواری در سطوح ناهموار را احساس کنید. همه اینها به شما کمک می کند تا ارتفاع ها، سطوح شیب دار و صخره ها را به راحتی پشت سر بگذارید. با توجه به اینکه در اکثر مسیر در حال فرود دائمی هستید، نیازی نیست زیاد رکاب بزنید. اما همچنان باید به طور حرفه ای آمادگی مقابله با فرودهای شدید و موانع غیرمنتظره را داشته باشید.
- دوچرخه سواری با تایرهای عریض: تصویری از دوچرخه ای را که همیشه در کودکی می خواستید تصور کنید: دوچرخه ای با لاستیک های غول پیکر که تقریباً در هر مسیری می توان با آن رکاب زد. این دوچرخه ها، لاستیک هایی دارند که عرض آنها حداقل 3.7 اینچ است (و ممکن است عرض آن 5 اینچ یا بیشتر نیز باشد). آنها کشش خوبی در برف و ماسه دارند. البته دوچرخه سواری با تایرهای عریض محدود به این شرایط نیست. ثابت شده است که این دوچرخه ها در تمام فصول سال قابل استفاده هستند. سواری با لاستیک عریض می تواند یک انتخاب عالی برای دوچرخه سواران کوهستان مبتدی باشند. زیرا این لاستیک ها موجب می شوند در زمین های ناهموار سواری بسیار راحتی داشته باشید. جهت مشاهده و خرید لاستیک دوچرخه، می توانید به بخش تایر و تیوب فروشگاه دوچرخونه مراجعه کنید.
انواع دوچرخه های کوهستان
نوع دوچرخه شما معمولاً با توجه به جایی که قصد سواری دارید، تعیین می شود. نوع سیستم تعلیق و قطر چرخ دو ویژگی اصلی هستند که تعیین می کند دوچرخه مناسب چه نوع مسیری است. در مورد انواع سیستم تعلیق و قطر چرخ گزینه های زیادی وجود دارد.
نوع سیستم تعلیق
- سفت و سخت: دوچرخه های کوهستانی “سفت و سخت” هیچ گونه سیستم تعلیقی ندارند. نگهداری آن ها آسان است و معمولاً هزینه کمتری دارند. اما سوارکاران برای راحتی بیشتر، دوچرخه های با سیستم تعلیق را ترجیح می دهند. اکثر دوچرخه های تایر عریض، سفت و سخت هستند و این لاستیک های پهن و فشار کم تایرها است که اکثر نوسانات موجود در مسیر را جذب می کند.
- هاردتیل (Hardtail): این دوچرخه ها دارای تعلیق در جلو هستند که به جذب نوسانات بر روی چرخ جلو کمک می کند. اما قسمت عقب دوچرخه فاقد سیستم تعلیق است. هاردتیل ها معمولاً ارزانتر از دوچرخه های با سیستم تعلیق کامل هستند و قطعات متحرک کمتری دارند (که اغلب به تعمیر و نگهداری کمتری نیاز دارند). اکثر هاردتیل ها این قابلیت را دارند که در مواقعی که دوچرخه کاملاً سفت و سخت می خواهید، تعلیق جلو را قفل کنید.
سوارکاران معمولاً تمایل بیشتری به دوچرخه های هاردتایل دارند. زیرا این سیستم تعلیق، موجب انتقال قدرت مستقیم از پدال به تایر عقب می شود. هزینه کمتر و نگهداری آسان تر، آن ها را به گزینه ای مناسب برای همه مسیرها، به غیر از مسیرهای سرازیری شدید، تبدیل می کند.
- سیستم تعلیق کامل: انواع زیادی از دوچرخه های با سیستم تعلیق کامل وجود دارد. اما ایده کلی آن ها این است که هر دو تعلیق جلو و عقب، ضربه ها و نوسانات مسیر را جذب کنند. این امر ضربه به سوار را به شدت کاهش می دهد و سواری را لذت بخش تر می کند.
یک دوچرخه با سیستم تعلیق کامل می تواند بسیاری از ناهمواری های مسیر را به راحتی پشت سر گذارد. اما هنگام صعود در سربالایی، ممکن است انتقال انرژی از رکاب ها کامل صورت نگیرد. اکثر دوچرخه های با سیستم تعلیق کامل، این قابلیت را دارند که سیستم تعلیق عقب را قفل کرده و انتقال قدرت بهتر و صعودی راحت تر داشته باشید.
دوچرخه های مخصوص دوچرخه سواری دانهیل، معمولاً در مقایسه با دوچرخه های مخصوص کراس کانتری و تریل، دارای دامنه حرکتی بیشتری در سیستم تعلیق خود هستند. این میزان حرکت در تعلیق جلو و عقب، معمولا هشت اینچ است.
برای خرید قطعات مربوط به سیستم تعلیق، به بخش سیستم دنده فروشگاه دوچرخونه مراجعه کنید.
سایز چرخ
- 26 اینچ: در گذشته نه چندان دور، همه دوچرخه های کوهستانی مجهز به چرخ های 26 اینچی بودند. هنوز هم به دلیل امکان عکس العمل سریع و مانور بیشتر با چرخ 26 اینچی، این سایز محبوب است. اما اکنون اگر وارد مغازه دوچرخه سواری شوید و قصد خرید دوچرخه کوهستانی داشته باشید، احتمالاً از شما سوال می شود: “26 اینچ ، 27.5 اینچ یا 29 اینچ؟”
- 27.5 اینچ: این سایز، بین اندازه های استاندارد 26 و 29 اینچ است. راحت تر از 26 ها روی زمین می چرخند، اما قابلیت مانور بیشتری نسبت به 29 دارند. مانند چرخ های 29 اینچی، این اندازه چرخ را می توان در هر دو مدل با سیستم تعلیق کامل و سفت و سخت دید.
- 29 اینچ: این دوچرخه ها دارای چرخ های 29 اینچی هستند که معمولاً سنگین تر و دارای شتاب کمی کندتر هستند. اما با شروع حرکت می توانید مسیر را به مراتب راحت تر از دوچرخه با چرخ های 26 اینچی استاندارد طی کنید. چرخ های 29 اینچی را می توان هم در دوچرخه های سفت و سخت و هم در دوچرخه های با سیستم های تعلیق کامل یافت.
- 24 اینچ: دوچرخه های کوهستانی کودکان به طور معمول دارای چرخ های 24 اینچی هستند تا پای کودکان به زمین برسد. آن ها معمولا ورژن های کوچکتر و ارزان ترِ چرخ های مخصوص دوچرخه های بزرگسالان هستند. به طور کلی، این سایز مناسب کودکان 10 تا 13 سال است، اما معیار سایز چرخ، بیشتر به اندازه کودک بستگی دارد تا سن. کودکان کوچکتر می توانند دوچرخه سواری را با چرخ های 20 اینچی شروع کنند.
نحوه لباس پوشیدن برای دوچرخه سواری کوهستان
فارغ از سبک دوچرخه سواری، لباس های مخصوص دوچرخه سواری کوهستان باعث راحتی بیشتر شما هنگام رکاب زدن می شوند. با این وجود، سبک های مختلف دوچرخه سواری کوهستان تعیین می کند که چه نوع لباسی باید انتخاب کنید.
شورت دوچرخه سواری کوهستانی: این شورت ها از مدل های تنگ و فیت بدن دارند تا مدل های گشاد با ظاهری معمولی تر و پوشش بیشتر. مدل های با پوشش بیشتر برای مسیرهایی که احتمال برخورد با شاخ و برگ و خطر زخمی شدن پاها وجود دارد، مناسب ترند. این شورت ها معمولا داری بالشتک هستند که به کاهش خستگی روی زین و کاهش برخی از ضربه ها و نوسانات مسیر کمک می کند.
بلوز دوچرخه سواری کوهستانی: مانند شورت ها، این بلوز ها از مدل های متناسب فرم بدن موجودند تا مدل های گشاد و ظاهری معمولی. صرف نظر از تناسب آن ها، شما نیاز به بلوزی دارید که عرق را دفع کرده و سریع خشک شود. همچنین لباسی می خواهید که به راحتی آن را بشویید و خشک کنید. برخی از بلوز های دوچرخه سواری کوهستان، دارای جیب نیز هستند. در صورت تمایل، می توانید در بخش لباس فروشگاه دوچرخونه، بلوز های دوچرخه سواری را مشاهده و خریداری نمایید.
دستکش دوچرخه سواری کوهستانی: شاید تعجب کنید که یک جفت دستکش خوب چقدر می تواند خستگی دست و مچ را کاهش دهد. یک جفت دستکش با بالشتک در کف دست بگیرید. دستکش های تمام انگشت، دستان شما را گرمتر نگه می دارند و لایه محافظی بین انگشتان شما و ترمز و دسته تعویض دنده قرار می دهند. هر دو دستکش بدون انگشت و تمام انگشت، در صورت تصادف از دستان شما محافظت می کنند.
برای آشنایی بیشتر با لباس های دوچرخه سواری کوهستان، مقاله هنگام دوچرخه سواری در کوهستان چه بپوشیم؟ را مطالعه کنید.
ابزار و لوازم جانبی دوچرخه کوهستان
کلاه ایمنی دوچرخه کوهستان
کلاه های دوچرخه کوهستانی معمولاً پوشش و حفاظت بیشتری نسبت به کلاه های دوچرخه جاده ای دارند. به دنبال کلاه ایمنی باشید که دارای تهویه و محافظت زیاد در قسمت پشتی سر باشد. برای دوچرخه سواری دانهیل، یک کلاه ایمنی کامل استفاده کنید. اکثر پارک های دوچرخه این مدل ها را اجاره می دهند. همچنین برای مشاهده و تهیه کلاه ایمنی، می توانید به بخش کلاه فروشگاه دوچرخونه مراجعه کنید.
صرف نظر از سبک سواری، همه مدل های موجود در بازار باید تست های ایمنی دقیقی را پشت سر بگذارند. در حال حاضر برخی از کلاه های ایمنی از فناوری جدید MIPS برخوردارند. لایه ای با اصطکاک کم که مستقل از پوسته بیرونی است و هنگامی که کلاه ایمنی به جایی برخورد می کند، قدرت ضربه را کاهش می دهند. برای اطلاعات بیشتر در مورد کلاه ایمنی، مقاله ما با عنوان نحوه انتخاب کلاه ایمنی دوچرخه سواری را مطالعه کنید.
کفش و پدال دوچرخه کوهستان
ترکیب مناسب کفش و پدال به میزان راحتی شما و نوع سواری که قصد انجام آن را دارید بستگی دارد.
- پدال های پلتفرم (تخت): مبتدیان و افرادی که اعتماد به نفس دوچرخه سواری کوهستانی را ندارند، می توانند ابتدا از پدال های پلتفرم استفاده کنند. با این پدال ها، بدون نیاز به متصل یا منفصل کردن کفش ها از روی پدال، می توانید راحت دوچرخه را سوار شده و پیاده شوید و سریع پای خود را روی زمین بگذارید.
اگر می خواهید برای دوچرخه سواری دانهیل کفش بخرید، کفشی تهیه کنید که دارای کفی چسبناک باشد تا بتواند در دندانه های پدال فرو برود و در صورتی که شرایط غیرمنتظره پیش آمد بتوانید پایتان را راحت روی زمین بگذارید.
- پدال های بدون کلیپ (کلیپ لس): با پیشرفت مهارت هایتان در سواری کوهستان، می توانید از پدال های بدون کلیپ و کفش های مخصوص این پدال استفاده کنید. پدال های بدون کلیپ امکان کنترل و انتقال قدرت بیشتری دارند. اما همچنین در مسیر های پیچیده با موانع زیاد، استفاده از آن ها نیاز به مهارت بیشتری دارد. جهت خرید انواع پدال می توانید به بخش پدال فروشگاه دوچرخونه مراجعه کنید.
پیش از شروع سواری با پدال های بدون کلیپ، زمان کافی را به تمرین در زمین های خاکی نرم به خود اختصاص دهید تا به اتصال و انفصال پای خود از پدال عادت کنید.
برای همه سبک های سواری، کفش هایی را انتخاب کنید که دارای پنجه محکم و محافظ و کفی با انعطاف مناسب برای مواقعی که مجبور به پیاده روی هستید، باشد. همچنین برای حفاظت از آب باران و گل و لای، بهتر است ضد آب باشند. جهت خرید کفش، به بخش کفش فروشگاه دوچرخونه مراجعه کنید.
برای آشنایی بیشتر با کفش و پدال دوچرخه سواری، مقالات زیر را مطالعه کنید:
چگونه یک کفش دوچرخه سواری مناسب انتخاب کنیم؟( ۱ )
چگونه یک کفش دوچرخه سواری مناسب انتخاب کنیم؟( ۲ )
آشنایی با سیستم پدال دوچرخه SPD شیمانو
کوله پشتی هیدراتاسیون
کوله های هیدراتاسیون برای دوچرخه سواران جاده بسیار بزرگ هستند، اما برای دوچرخه سواری کوهستانی ایده آل هستند. شما باید کوله ای داشته باشید که دارای فضای کافی برای یک لایه لباس اضافی، وسایل ضروری و تنقلات باشد.
کیت ابزار تعمیر دوچرخه کوهستان
با به همراه داشتن چند وسیله ضروری مانند، تیوب یدکی، تلمبه و آچار چند منظوره، خود را از بسیاری از دردسرها و پیاده روی های کلافه کننده رها کنید. مقاله ابزار ضروری دوچرخه شما را در این زمینه بیشتر راهنمایی می کند.
منبع:
https://www.rei.com/learn/expert-advice/mountain-biking-beginners.html
بدون دیدگاه